масажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па масажы.

|| ж. масажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. масажы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кваліфікава́ны, -ая, -ае.

1. Які мае кваліфікацыю (у 2 знач.); вопытны.

К. спецыяліст.

2. Які патрабуе спецыяльных ведаў.

Кваліфікаваная праца.

|| наз. кваліфікава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

Абагачальнікі глебы.

2. Спецыяліст па абагачэнні выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальклары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па фальклоры.

|| ж. фальклары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фальклары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электратэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па электратэхніцы.

2. Рабочы, які займаецца ўстаноўкай, зборкай, рамонтам і пад. электрычнага абсталявання і электрычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па юрыдычных навуках, юрыдычных пытаннях.

|| ж. юры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эканамі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Спецыяліст у галіне эканомікі, эканамічных навук, а таксама спецыяліст па эканамічных пытаннях.

2. Прыхільнік эканамізму. [Меньшавіцкая арганізацыя] ішла ў адным радзе з усімі варожымі пралетарыяту элементамі — эканамістамі, ліквідатарамі, сацыял-шавіністамі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нівеліро́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па нівеліраванню (у 1 знач.), нівеліроўцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастыжо́р, ‑а, м.

Спецыяліст, які робіць парыкі, вусы, бароды і пад. для акцёраў.

[Ад фр. postiche — прыстаўны, фалыпывы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прававі́к, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст па праву ​1 (у 1, 2 знач.); юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)