манцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Зборшчык і ўстаноўшчык машын, абсталявання.

М.-турбіншчык.

2. Спецыяліст па электраабсталяванні, электраправодцы; электраманцёр.

|| прым. манцёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)