працерабі́ць сов.

1. проруби́ть;

п. прасе́ку — проруби́ть про́секу;

2. перен. проложи́ть;

п. сабе́ даро́гу ў жыццё — проложи́ть себе́ доро́гу в жизнь;

3. (нек-рое время) проруби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

по́зна нареч. безл., в знач. сказ. по́здно;

◊ лепш по́зна, як ніко́лі — лу́чше по́здно, чем никогда́;

хто п. хо́дзіць, той сам сабе́ шко́дзіць — посл. по́зднему го́стю — ко́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падзе́цца

1. (знікнуць, прапасці) verschwínden* vi (s), verlóren géhen*;

2. (знайсці сабе месца, прытулак) hínkommen* vi (s), (hín)geraten* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

найграва́ць

1. (шмат) viel spíelen;

2. (які-н матыў) geläufig éine Melodíe spíelen;

3. (ціха сабе) (léise) vor sich hin spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

няўпэ́ўненасць ж Únsicherheit f -; Úngewissheit f - (нявызначанасць);

няўпэ́ўненасць у сабе́ Mángel an Sélbstbewusstsein;

няўпэ́ўненасць у за́ўтрашнім дні Existénzunsicherheit f -; Existénzangst f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Наґо́ґа ’капрызны чалавек’, наг̌о́г̌ытыся ’капрызіць’ (драг., Нар. сл.), параўн.: міргай сабе, кулацкая нагога (Барадулін), сюды ж, магчыма, укр. нагого́шитися ’надзьмуцца, натапырыцца’. Экспрэсіўнае аддзеяслоўнае ўтварэнне з характэрнай рэдуплікацыяй каранёвага элемента, параўн. нафуфы́рыцца, надудоніцца і пад., у аснове якога ляжаць, як правіла, гукаперайманні ці іранічныя ўтварэнні накшталт т. зв. дзіцячых слоў тыпу бу́ба, му́ма, вова і інш., параўн. польск. gogo ’франт, моднік, пуставаты і лянівы чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

on one’s own

informal

самасто́йна; на сваю́ адка́знасьць, на свае́ сро́дкі

He was on his own — Ён му́сіў сам сабе́ дава́ць ра́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Res inquieta est in se ipsam felicitas

Шчасце само па сабе справа неспакойная.

Счастье само по себе дело неспокойное.

Гл.: Felicitas...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

знява́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які зневажае, змяшчае ў сабе знявагу. — Спалохаўся!.. — Косця кінуў на сябра зняважлівы позірк. Курто. Самая адборная і зняважлівая лаянка разлягалася па наваколлі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубія́н, ‑а, м.

Чалавек грубы і дзёрзкі ў адносінах да другіх. У думках зазначыў сам сабе, што я сказаў нядобра: не трэба быць такім грубіянам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)