улада́ рыць высок
1. hé rrschen vi над кім -н A панаваць ); behé rrschen vt
2. (быць вышэй , узвышацца ) dominí eren vi vt á gen vt ó rherrschen vi пераважаць )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
расшуме́ цца , ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.
Разм.
1. Пачаць моцна і доўга шумець. Вецер расшумеўся. Хвалі расшумеліся. □ Звоняць рэкі з ручаямі, Расшумеліся дубровы, Над палямі, над барамі Кліч праносяцца вясновы. Броўка .
2. Пачаць моцна крычаць, лаяцца. [Малашкін] раптам можа страшэнна расшумецца з-за дробязі. Тады пачынае крычаць тонкім пісклявым голасам, пакуль не сарвецца, не закашляецца. Шамякін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гне́ сці несов.
1. (выжимать ) гнести́ ;
але́ й гняту́ ць прэ́ сам — расти́ тельное ма́ сло гнету́ т пре́ ссом;
2. перен. приводить в подавленное состояние ) гнести́ , угнета́ ть, тяготи́ ть;
мяне́ гняце́ невядо́ масць — меня́ гнете́ т (угнета́ ет) неизве́ стность;
усі́ х гняло́ маўча́ нне — всех тяготи́ ло молча́ ние;
3. (каго, што ) тяготе́ ть (над кем, чем
яго́ гняце́ няшча́ сце — над ним тяготе́ ет несча́ стье;
4. гнести́ , угнета́ ть, притесня́ ть, дави́ ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераадо́ лець сов.
1. (одержать победу ) одоле́ ть, победи́ ть;
п. во́ рага — одоле́ ть (победи́ ть) врага́ ;
2. одоле́ ть, преодоле́ ть;
п. ця́ жкасці — преодоле́ ть (одоле́ ть) тру́ дности;
3. (чувство, состояние и т.п. ) переборо́ ть, преодоле́ ть, переси́ лить, превозмо́ чь;
п. сто́ му — переборо́ ть (преодоле́ ть, переси́ лить, превозмо́ чь) уста́ лость;
4. (каго, што ) возоблада́ ть (над кем, чеми́ ть;
пачуццё абавя́ зку ~лела страх — чу́ вство до́ лга возоблада́ ло над стра́ хом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
белабро́ вы , ‑ая, ‑ае.
У якога белыя, светлыя бровы. Шафёр, малады белабровы хлопец, з ледзь прыкметным пушком над верхняй губою, глядзеў здзіўлена. Мележ .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяздо́ лле , ‑я, н.
Разм. Адсутнасць шчаслівай долі; нядоля. Плакала маладзіца над сваім бяздоллем, і квас, які піла, быў з горкімі слязамі. Хадкевіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязды́ мны , ‑ая, ‑ае.
Які не ўтварае дыму. Цяпер працаваў.. [Галілей], паводле ўласных ягоных слоў, над «цыркулярнай» бяздымнай печкай. Зарэцкі .
•••
Бяздымны порах гл. порах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ лупцаваць , ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак. , каго .
Моцна пабіць, адлупіць. [Мар’я:] — Малыя дзеці жартачкі над ім [дзядзькам] строяць, пужаюць з рагаткі. Аднаго злавіла — вылупцавала. Лось .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́ тухна , ‑ы, ж.
Разм. Ласкавы зварот да дзіцяці. [Вулька] .. над самай галавой пачула знаёмы голас: — Дзетухна мая, што гэта нясеш ты такое? Лынькоў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дурні́ чнік , ‑у, м. , зб.
Разм. Сцёблы дурніц. Брусніц на пагорку, яшчэ зеленаватых, — што насыпана. Над імі — высокі дурнічнік, увесь у ягадах. Пташнікаў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)