зарэчча, ‑а, н.
Мясцовасць, якая знаходзіцца за ракой. Надвор’е на здзіўленне ціхае, яснае, цёплае. Сіняватая смуга звісае над зарэччам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)