Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
недаку́рак, ‑рка, м.
Рэшта недакуранай папяросы, цыгары; акурак. У аэравакзале моцна і суха пахла застарэлым махорачным дымам, валяліся недакуркі ля грубкі.М. Стральцоў.Бацька трохі пакурыў, потым прытушыў недакурак, паклаў на трухлявы пянёк.Масарэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замо́раны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад замарыць.
2.узнач.прым.Моцна стомлены, змучаны. Замораны выгляд. □ Лабановічу кінулася ў вочы, што людзі, з якімі ён тут сустракаўся, былі дробныя, худыя, замораныя.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарлапа́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што і без дап.
Разм.Моцна, на ўсё горла крычаць, пець; гарланіць. Недзе кудахтаюць куры, гарлапаніць певень.Бажко.У .. шынку ўжо гарлапанілі песню.Асіпенка.// Крыкліва гаварыць, спрачацца, дамагаючыся свайго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разля́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Пачаць моцна і доўга ляпаць. Лёскат варты.. гнаўся за ім услед. — Ажно апрацівела. Вось разляпаўся, дурніла, — вылаяўся Васіль.Гартны.
2. Раскідацца, распырскацца. Гразь разляпалася ва ўсе бакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чмя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Тое, што і чвякаць. Спрытна падбіраючы пачастунак, .. [лось] моцна чмякаў і, відаць, ад задавальнення ківаў сваімі прыгожымі, расхіленымі на бакі лапатападобнымі рагамі.Ляўданскі.Зямля набракла, боты чмякалі па гразі.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
głucho
1. глуха;
2. шчыльна; моцна;
na głucho zamknięte okno — шчыльна (моцна) зачыненае акно;
głucho milczeć — глуха маўчаць; не сказаць ні слова;
głucho o tym — аб гэтым ні слова;
jest głucho o kim/czym — нічога не вядома (нічога не чуваць) пра каго/што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ву́дрыгплакаць прысл. ’моцна, усхліпваючы, плакаць’ (З нар. сл., калінк.). З в‑ і дрыг (да дрыжаць, дрыготка) з устаўным у, дзе дрыг першапачаткова вінавальны склон (параўн. рус.навзрыд, вдребезги і г. д.).