гара́ны Невялікія горкі, узгоркі (Віц. Рам. Мат.).

□ ва ўр. Горы (пяць узгоркаў) па абодва бакі ўзгоркавага масіву знаходзяцца вёскі, кожная з назвай Гараны або Горкі (Віц. Рам. Мат., 116), в. Новыя Гараны Пол.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

асімпто́та

(гр. asymptotos = які не супадае)

мат. прамая, да якой неабмежавана набліжаюцца пункты пэўнай крывой па меры таго, як яны аддаляюцца ў бясконцасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камутаты́ўны

(лац. commutatus = пераменны)

перамяшчальны, звязаны з перамяшчэннямі; мат. к. закон — закон, які выражае нязменнасць сумы або выніку пры перастаноўцы складаемых або сумножнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ржа́ва Гразкае, іржавае балота з вокісам жалеза ў вадзе; балота з жалезнай рудой (Віц. Рам. Мат., Слаўг.). Тое ж ржа (Жытк., Нясв., Слаўг., Стол.), ржа́вец, ржа́віна, ржаві́на́, рыжаві́на (Слаўг.).

□ в. Ржава Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

першапачатко́вы

1. в разн. знач. первонача́льный;

п. прае́кт — первонача́льный прое́кт;

п. стан — первонача́льное состоя́ние;

2. (представляющий собой первую стадию) первонача́льный, перви́чный;

п. перы́яд хваро́бы — первонача́льный (перви́чный) пери́од боле́зни;

○ ~выя лі́кі — мат. первонача́льные чи́сла;

~вая фу́нкцыя — мат. первонача́льная фу́нкция;

~выя накапле́нні — эк. первонача́льные накопле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сячэ́нне ср., в разн. знач. сече́ние; (разрубание, обтёсывание — ещё) се́чка ж.;

кані́чнае с. — мат. кони́ческое сече́ние;

жыво́е с. — физ. живо́е сече́ние;

с. электры́чнага про́вада — тех. сече́ние электри́ческого про́вода;

с. ка́меня — сече́ние (се́чка) ка́мня;

○ ке́сарава с. — мед. ке́сарево сече́ние;

залато́е с. — мат. золото́е сече́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лине́йный ліне́йны;

лине́йная геоме́трия мат. ліне́йная геаме́трыя;

лине́йная фу́нкция мат. ліне́йная фу́нкцыя;

лине́йная кома́нда воен., уст. ліне́йная кама́нда;

лине́йные ме́ры ліне́йныя ме́ры;

лине́йный кора́бль ліне́йны карабе́ль;

лине́йные войска́ ліне́йныя во́йскі;

лине́йная та́ктика ліне́йная та́ктыка;

лине́йная ско́рость физ. ліне́йная ско́расць (ху́ткасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рень в разн. знач. ко́рань, -ня м.;

сла́дкий ко́рень бот. чарнако́рань;

са́харный ко́рень бот. цукро́вы ко́рань;

квадра́тный ко́рень мат. квадра́тны ко́рань;

куби́ческий ко́рень мат. кубі́чны ко́рань;

показа́тель ко́рня мат. пака́зчык ко́раня;

знак ко́рня мат. знак ко́раня;

извлече́ние ко́рня мат. здабыва́нне ко́раня;

ко́рень сло́ва грам. ко́рань сло́ва;

◊

вы́рвать с ко́рнем вы́рваць з ко́ранем;

пусти́ть ко́рни пусці́ць карані́ (карэ́нне);

в ко́рне у ко́рані;

на корню́ (о хлебе) на ко́рані; (о лесе) на пні;

красне́ть до корне́й воло́с чырване́ць па са́мыя ву́шы (да са́мых вушэ́й);

смотре́ть в ко́рень глядзе́ць у ко́рань;

запря́чь ло́шадь в ко́рень запрэ́гчы каня́ ў агло́блі;

ходи́ть в корню́ ≅ хадзі́ць у агло́блях;

ко́рень зла ко́рань зла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргуме́нт

(лац. argumentum = доказ)

1) факт, які прыводзіцца для пацвярджэння, абгрунтавання чаго-н.; доказ, довад (напр. пераканаўчы а.);

2) мат. незалежная пераменная велічыня, ад змянення якой залежыць змяненне другой велічыні (функцыі 3).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

многосторо́нний

1. мат. многастаро́нні;

2. (обязательный для нескольких заинтересованных сторон) многабако́вы;

многосторо́ннее соглаше́ние многабако́вае пагадне́нне;

3. перен. (разносторонний) шматбако́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)