Verbum

дражні́цца, дражню́ся, дра́жнішся, дра́жніцца; незак., з кім і без дап.

1. Злаваць, выводзіць чым-н. са спакойнага стану.

Хлопцы дражняцца з сабакамі.

2. Дражніць (у 3 знач.) адзін аднаго.

Яны толькі дражняцца.

загле́дзецца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; -дзься і заглядзе́цца, -джу́ся, -дзі́шся, -дзі́цца; -дзі́мся, -ледзіце́ся, -лядзя́цца; -лядзі́ся; зак., на каго-што.

Захапіцца, разглядаючы каго-, што-н., любуючыся кім-, чым-н.

|| незак. загляда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

любава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; незак.

Разглядаць каго-, што-н. з задавальненнем; адчуваць захапленне кім-, чым-н.

Л. прыродай.

Л. прыгажосцю артысткі.

|| зак. палюбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся.

|| наз. любава́нне, -я, н.

сазвані́цца, -званю́ся, -зво́нішся, -зво́ніцца; зак.

Звязацца з кім-н. па тэлефоне, а таксама пазваніўшы па тэлефоне, дамовіцца пра што-н.

Перш чым ехаць да сястры, трэба с.

|| незак. сазво́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

саўдзе́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ўдзельнічае разам з кім-н. у чым-н. (часцей нядобрым, шкодным).

Саўдзельнікі ў злачынствах.

|| ж. саўдзе́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. саўдзе́льніцкі, -ая, -ае.

звы́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; звы́кся, -клася; -ніся; зак., з кім-чым і без дап.

Прывыкнуць да каго-, чаго-н.

З. з такой думкай.

|| незак. звыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. звыка́нне, -я, н.

абавя́заны, -ая, -ае.

1. з інф. Які мае што-н. сваім абавязкам.

Я а. дапамагчы таварышу.

2. каму-чаму. Які знаходзіцца ў даўгу перад кім-, чым-н.

Я многім а. гэтаму чалавеку.

правады́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Кіраўнік грамадскага руху, партыі.

2. Чалавек, які стаіць на чале каго-, чаго-н., кіруе кім-, чым-н.

П. войска. П. племя.

|| прым. правады́рскі, -ая, -ае.

прыўда́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак. (разм.).

1. Пачаць рабіць што-н. хутчэй, паднаціснуць.

Трэба п., бо не выканаем нормы.

2. за кім. Пачаць заляцацца.

П. за суседкай.

|| незак. прыўдара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

суправаджа́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для суправаджэння чаго-н. (звестак, справаздач і пад.), калі дасылаецца адначасова з кім-, чым-н.

С. ліст.

2. Які суправаджае што-н.

Суправаджальныя акалічнасці.

С. акампанемент.