дураслі́вец м Balg m, n -(e)s, Bälge і Bälger, Schelm m -(e)s, -e; Wíldfang m -(e)s, -fänge; mútwilliges [áusgelassenes] Kind;

прые́мны дураслі́вец (пра дзіця) ein süßes Balg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ца́ца

1. ж памянш (цацка) Spíelzeug n -(e)s, -e;

2. м, ж (пра паслухмянае дзіця) ártiges Kind;

3. разм іран:

бач, ца́ца яка́я! ist das áber éine Zíerpuppe [ein Püppchen]!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sponsor​1 [ˈspɒnsə] n.

1. фунда́тар, спо́нсар

2. паручы́цель, апяку́н;

stand/be sponsor for smb. браць каго́-н. на пару́кі

3. ініцыя́тар, арганіза́тар

4. хро́сны; хро́сная;

a fellow sponsor кум; кума́;

stand sponsor to a child хрысці́ць дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unsettle [ˌʌnˈsetl] v.

1. паруша́ць распара́дак; выбіва́ць з каляі́ны;

Will a change of schools unsettle the child? А ці не выб’е дзіця з каляіны пераход у іншую школу?

2. псава́ць (здароўе); турбава́ць, хвалява́ць;

unsettle ner ves псава́ць не́рвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ланча́к ’аднагадовая свойская жывёла’ (Гарб.), лон- шчуп ’двухгадовае жарабя’ (пруж., Зн. дыс.), рус. лончак, лоньчак, лоншак, ланчик, лоньшак ’тс’, ’аднагадовае дзіця’, польск. łońszczak, славін. łojscak, в.-луж. łońsak, славац. lan- štiak, славен. lanščak, lanjšcak. Прасл. olribščakv ’жывёла, якая нарадзілася ў мінулым годзе’ (Слаўскі, 5, 192–193). Да лонскі < лоні (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Памаўза́ ’шкоднік, свавольнік’ (ТСБМ, Гарэц., Янк., Сл. ПЗБ), ’няспрытны, непаваротлівы чалавек’ (З нар. сл.), памаўзлі́вы ’зладзеяваты’ (Касп.), ’шкодны, праказлівы’ (Сцяшк.). Фармальна аддзеяслоўны дэрыват з ‑а асновай ад *памоўзаць; але ў гэтай форме дзеяслоў не зафіксаваны, хаця існуе палес. моўзаць ’кусаць без зубоў, дзяснамі (пра дзіця, сысуна)’. Далейшыя сувязі гл. галамоўза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Плі́гаць ’хварэць паносам’, плюнуць ’разам вызваліцца ад вадкіх экскрэментаў (пра дзіця)’ (Нас.), плэгатэ, плэгнутэ, плыгаты ’раптоўна выдзеліць на чалавека вадкія экскрэменты (пра тушку, якая ў гэты час ляціць альбо знаходзіцца на дрэве)’ (драг., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Відаць, звязаны з прыметнікам плюгавы (гл.), параўн. плюгивіць, рус. плюга́вгппь ’пэцкаць нечыстотамі, брудам, ванітамі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расквялі́ць, росквелі́ть ’раздражняць (рану)’, таксама з далейшым фанетычным развіццём кв‑ → цв‑: расцвялі́ць, расцве́ліць, расцвілі́ць, росцвілі́ць ’тс’ (мазыр., лельч., лях., петрык., валож., стол., ЛА, 3). Параўн. рус. расквели́ть — ’давесці дзіця да плачу’. Да квяліць, цвяліць (гл.), але прыведзеныя тут значэнні ’дражніць, крыўдзіць’ з’яўляюцца, як падаецца, другаснымі. Сюды ж раскве́ліць ’разжаліць’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mokro

мокра; вільготна;

mokro na dworze — мокра на дварэ;

dziecko ma mokro — дзіця мокрае;

na mokro — папярэдне намачыўшы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hałaśliwy

hałaśliw|y

шумны, гаманлівы, крыклівы;

~a ulica — шумная вуліца;

~e dziecko — крыклівае дзіця;

~y śmiech — гучны смех

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)