скру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скруціцца (у 1–4 знач.).

2. Зал. да скручваць (гл. скруціць у 1–5, 7–10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сула́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад суладзіць.

2. у знач. прым. Стройны, узгоднены; гарманічны. Школьная праца ішла сваім добра суладжаным, няспынным ходам. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схо́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да схапіцца (у 3, 5 і 7 знач.).

2. Зал. да схопліваць (гл. схапіць у 4, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзаменава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; незак.

1. Здаваць экзамен. Экзаменуецца вучань трэцяе групы Іван Ванька. Ён з указкаю стаіць каля карты. Колас.

2. Зал. да экзаменаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вар’і́равацца, ‑руецца; незак.

1. Відазмяняцца, перайначвацца. Песня, перадаючыся з вуснаў у вусны, змянялася, вар’іравалася; некаторыя матывы губляліся, некаторыя набывалі новае гучанне. Шкраба.

2. Зал. да вар’іраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігра́цца, ‑аецца; незак.

1. Зал. да іграць (у 1–3 знач.).

2. безас. Разм. Пра наяўнасць жадання, настрою іграць (пра артыстаў і інш.). Артысту не ігралася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад галіць.

2. у знач. прым. Са збрытымі валасамі. У кудлатага папа і ў голенага ксяндза адна праўда. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзі́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад здзівіць.

2. у знач. прым. Які выражае здзіўленне. Здзіўленымі вачамі [Клава] глядзела на .. [Валодзю] з пасцелі, калі ён увайшоў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беражо́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад берагчы.

2. у знач. наз. беражо́ны, ‑ага, м. Які беражэ сябе, асцярожны, клапатлівы. Беражонага і бог беражэ. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выхаваць.

2. у знач. прым. Які ўмее добра паводзіць сябе, ветлівы. [Дзеці] рабілі ўражанне выхаваных і дысцыплінаваных хлопчыкаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)