экспатрыява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад экспатрыяваць.
2. у знач. наз. экспатрыява́ны, ‑ага, м. Той, каго падверглі экспатрыяцыі. Прыбыла новая група экспатрыяваных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)