Verbum

бэ́сціць, бо́шчу, бо́сціш, бо́сціць; бо́шчаны; незак., каго-што (разм.).

1. Знеслаўляць, ганьбіць, зневажаць.

Б. добрае імя.

2. Брудзіць, трапаць, псаваць.

Б. вопратку.

|| зак. збэ́сціць, збо́шчу, збо́сціш, збо́сціць; збо́шчаны.

|| наз. бэ́шчанне, -я, н.

асвяці́ць¹, асвячу́, асве́ціш, асве́ціць; асве́чаны; зак., каго-што.

Зрабіць светлым, напоўніць святлом.

Фары асвяцілі дарогу.

|| незак. асве́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і асвятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асвятле́нне, -я, н.

асмужы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́жыць; -му́жаны; зак.

1. што. Зацягнуць, пакрыць смугою, туманам і пад.

Дым пажару асмужыў неба.

2. каго-што. Абветрыць, абпаліць сонцам.

Асмужыў вецер рукі, твар.

адо́брыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Прызнаць добрым, правільным; ухваліць.

А. работу арганізацыі.

А. праект пастановы.

|| незак. адабра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адо́брываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адабрэ́нне, -я, н.

абгла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -ла́дзь; -джаны; зак. (разм.).

1. што. Зрабіць паверхню чаго-н. гладкай, роўнай; збольшага апрацаваць.

А. поручні.

2. каго. Адкарміць, зрабіць гладкім.

А. парсюка.

|| незак. абгла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

упэ́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) у чым і з дадан.

Прымусіць паверыць у што-н., пераканаць у чым-н.

У. слухачоў у сваёй праваце.

|| незак. упэ́ўніваць, -аю, -аеш, -ае.

уратава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак., ад каго-чаго (разм.).

Уберагчыся, збавіцца ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

У. ад бяды.

У. ад дажджу.

|| незак. урато́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. урато́ўванне, -я, н.

усынаві́ць, -наўлю́, -наві́ш, -наві́ць; -наві́м, -навіце́, -навя́ць; -но́ўлены; зак., каго (што).

Прыняць у сям’ю (хлопчыка, дзяўчынку) на правах роднага сына, дачкі.

У. сірату.

|| незак. усынаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. усынаўле́нне, -я, н.

хвалі́ць, хвалю́, хва́ліш, хва́ліць; хва́лены; незак., каго-што.

Выказваць адабрэнне, пахвалу каму-, чаму-н. за што-н.

Х. вучня за выдатныя поспехі.

|| зак. пахвалі́ць, пахвалю́, пахва́ліш, пахва́ліць; пахва́лены.

|| наз. хвале́нне, -я, н.

церабі́цца, цераблю́ся, цярэ́бішся, цярэ́біцца; незак.

1. Рабіць дробныя, частыя рухі, вызваляючыся ад каго-, чаго-н.; атрасацца.

Ц. ад камароў.

2. Чысціцца дзюбай (пра птушак).

|| зак. ацерабі́цца, ацераблю́ся, ацярэ́бішся, ацярэ́біцца (да 1 знач.).