та́ймер, ‑а, м.

Прыбор, які пасля сканчэння зададзенага прамежку часу аўтаматычна ўключае (выключае) машыну, апарат, устройства вытворчага ці бытавога прызначэння або сігналізуе аб наступленні моманту іх уключэння (выключэння).

[Англ. timer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уза..., прыстаўка (гл. уз...).

Ужываецца замест «уз...»: 1) перад збегам зычных, напрыклад: узабрацца, узарвацца, узаткнуць; 2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напрыклад: узалью, узаб’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фле́гма, ‑ы, ж.

1. Уст. Слізь, макрота.

2. Незвычайны спакой, абыякавасць да ўсяго.

3. Разм. Флегматычны чалавек.

4. Спец. Густая маса, якая застаецца пасля фракцыйнай перагонкі вадкай сумесі.

[Ад грэч. phlegma — вадкасць, макрота.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футля́рчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да футляр; невялічкі футляр. Красналюдкі дасталі з футлярчыкаў скрыпкі, спакойна, урачыста памаўчалі, пасля ўсе разам азірнуліся на Алежку і кранулі смычкамі струны. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шакала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Плітка шакаладу. Пасля сказала [дзяўчынка]: — А мне баба Каця прыносіла, як ехала да Генькі, вафлі і дзве шакаладкі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бычовны́к ’бераг (канавы, сажалкі і інш.)’ (Клім.). Відавочна, палеская форма (з фанетычным развіццём > ы пасля губных) слова бічаўні́к ’бераг, берагавая паласа’ (Яшкін), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сарачы́ны ’саракавы дзень пасля чыёй-небудзь смерці’ (ТСБМ, Шат., Ян., Мат. Гом.). Рус. сорочи́ны, укр. сорокови́ни, сорочи́ни ’тс’. Ад со́рак (гл.) (Фасмер, 3, 724).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nach

[na:x]

1.

prp (D) пасля́, па, праз

~ der rbeit — пасля́ рабо́ты

~ iniger Zeit — праз некато́ры час, пасля́ некато́рага ча́су

zehn Minten ~ fünf — дзе́сяць хвілі́н па пя́тай (гадзі́не)

2) праз (пры абазначэнні часу ў мінулым)

3) у, на, да, за (пры абазначэнні накірунку ў бок каго-н., чаго-н.)

~ Minsk — у Мінск

der Zug ~ Berln — цягні́к [по́езд] у [на] Берлі́н

in der Rchtung ~ Lipzig — у напра́мку (да) Ле́йпцыга

~ Huse — дадо́му [дамо́ў]

~ llen Siten — ва ўсе́ бакі́

~ ben [nten] — уве́рх [уні́з]

4) за, пасля́ (пры абазначэнні паслядоўнасці)

ich wrde ~ ihm empfngen — мяне́ прынялі́ пасля́ яго́

5) па, зго́дна, адпаве́дна (пры указанні на адпаведнасць або кіраванне чым-н., часта стаіць пасля назоўні- ка)

~ Nten spelen — ігра́ць па но́тах

~ desem Buch lrnen — вучы́цца па гэ́тай кні́зе

der Rihe ~ — па пара́дку [па чарзе́]

miner Minung ~ — на мар ду́мку, па-мо́йму

6)

es dftet ~ Rsen — па́хне ру́жамі

2.

adv пасля́ (таго́), усле́д за (тым)

~ und ~ — паступо́ва

~ wie vor — паране́йшаму

ihm ~! — за ім!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АСТА́ТКАВАЯ ДЭФАРМА́ЦЫЯ,

частка дэфармацыі, што застаецца пасля ліквідацыі ўздзеянняў, якія яе выклікаюць.

т. 2, с. 45

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБУ́ БЕКР КЕЛЕВІ́

(?—1366),

рамеснік, адзін з кіраўнікоў руху сербедараў у Самаркандзе ў 1365—66. У 1365 пасля ўцёкаў эміра з Самарканда арганізаваў абарону горада ад хана Магалістана Ільяс-Хаджы і прымусіў яго адступіць. Пасля вяртання эміра быў хітрасцю захоплены і пакараны смерцю.

т. 1, с. 47

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)