2.перан. (гаварыцьнезразумела, ціха) brúmmen vi, in séinen Bart brúmmen, vor sich hin brúmmen; únaufhaltsam wiederhólen [spréchen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акцэ́нт, -ту м.
1.лингв., перен. акце́нт; ударе́ние;
2. (особенности произношения) акце́нт;
францу́зскі а. — францу́зский акце́нт;
гавары́ць з ~там — говори́ть с акце́нтом;
◊ рабі́ць а. — (на чым) де́лать акце́нт (на чём)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прастарэ́каваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
Разм. Расказваць пра пустое, несур’ёзнае. Прастарэкаваў так аднойчы Кастусь і не заўважыў, як увайшоў у пакой Лычкоўскі.С. Александровіч.[Цётка Паўліна:] — Гэта ж праўда, мы тутака сядзім, прастарэкуем, а тамака косці, чарапы людскія ляжаць незакапаныя, непахаваныя...Сачанка.// Разважаць, гаварыць, як дарослы (пра дзяцей).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Незак.да прыгаварыць.
2.Гаварыць, суправаджаючы якое‑н. дзеянне. Не зважаючы ні на што і ні на каго, .. [Алік] катаў па вуліцы малога і прыгаворваў яму розныя суцяшальныя словы.Кулакоўскі.— Не бойся, не бойся, дурненькі мой, — гладзячы ката, прыгаворваў хлопчык.Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Адрывіста і пагрозна вурчаць (звычайна пра сабак). Джэк адным скокам дагнаў.. [камень] і гыркаў, ляскаючы зубамі.Крапіва.
2.Разм. Груба і зласліва гаварыць, адказваць каму‑н.; пакрыкваць. Здаецца, што хлопцы злыя і раздражнёныя: гыркаюць адзін на аднаго, кашляюць, чхаюць, шморгаюць насамі.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Гаварыць невыразна, шапялявячы. Вось яны [дзяўчаты] адважылі хлеб старому чалавеку, бадай што дзядулю. У яго трэсліся рукі, калі браў хлеб, і нешта шамкаў бяззубы рот, відаць, дзякаваў дзяўчатам.Лынькоў.[Журко:] — Мог выказаць сваю нязгоду і на камітэце. А то стаіць, шамкае нешта.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лапатэра (зневаж.) ’лапатуха, гаваркая жанчына’ (Мат. Гом.). Да лапаталі ’хутка гаварыць’. Суф. ‑эра з’яўляецца, відавочна, працягам такога ж экспрэсіўнага прасл. суф. -era (Слаўскі, SP, 2, 24).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сач’ю́ у выразе сачʼю гаварыць ’загаворваць ад сурокаў’ (Сл. ПЗБ). Уласна з вачэй, г. зн. загаворваць ад «дурнога вока», рус.сглаза; ‑у — стары канчатак парнага ліку.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Талані́ць, толоні́ць ’гаварыць недарэчнае’ (ТС). Звязана з талала (гл.); утварэнне ад гукапераймальнай асновы з экспрэсіўным суф. ‑ані‑ (‑оні‑), параўн. аналагічнае ўтварэнне ад пашыранай асновы талатоніць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
squeak
[skwi:k]1.
v.i.
1) пішчэ́ць
2) гавары́ць пісклі́вым го́ласам
3) Sl. выдава́ць, дано́сіць
4) informal ледзь праціска́цца
2.
n.
піск -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)