шыро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да геаграфічнай шыраты, звязаны з ёй. Шыротная даследчая станцыя. // Які праходзіць па пэўнай шыраце. Шыротная магістраль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шышкі. [Дзятлы] шапацелі карой і сыпалі з хвой шышачную луску на чысцюткую белізну маладой парошы. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экскурсі́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да экскурсіі (у 1 знач.). Экскурсійны сезон.

2. Прызначаны для абслугоўвання экскурсантаў, экскурсій. Экскурсійнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксцэ́нтрыкавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эксцэнтрыка ​2. Эксцэнтрыкавае кольца. // Забяспечаны эксцэнтрыкам. Эксцэнтрыкавы рэгулятар. □ [Аўтамат] замяніў работу чатырох эксцэнтрыкавых прэсаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпіграматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да эпіграмы; з’яўляецца эпіграмай. Эпіграматычны стыль. Эпіграматычная паэзія.

2. Уст. Насмешлівы, з’едлівы. Эпіграматычны выпад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстафе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эстафеты, з’яўляецца эстафетай. Як эстафетную палачку, круглы год перадавалі.. [Юзіка] аднавяскоўцы з хаты ў хату. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яфрэ́йтар, ‑а, м.

Першае вайсковае званне, якое прысвойваецца салдату. Мікіта за добрую службу выйшаў у яфрэйтары. Галавач. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Ням. Gefreiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ны

(фр. bons)

1) крэдытныя дакументы, уладальнік якіх мае права атрымаць адзначаную ў іх суму ў пэўны час ад пэўнай установы;

2) папяровыя грошы, якія страцілі плацежную сілу і маюць цікавасць толькі для калекцыянераў (гл. баністыка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

airing

[ˈerɪŋ]

n.

1) праве́трываньне n., вэнтыля́цыя f.

She gave the rug a thorough airing — Яна́ до́бра праве́трыла дыва́н

2) прагуля́нка на сьве́жым паве́тры

3) Figur. пада́ньне да агу́льнага ве́дама, публі́чная дыску́сія

The whole matter is due for an airing — Уся́ спра́ва ма́е быць пада́дзеная да агу́льнага ве́дама

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

casual

[ˈkæʒuəl]

1.

adj.

1) выпадко́вы, непрадба́чаны, мімабе́глы

a casual meeting — выпадко́вае спатка́ньне

a casual glance — мімабе́глы по́зірк

2) про́сты, бесцырымо́нны

casual manners — про́стыя мане́ры

3) часо́вы, няста́лы

casual laborer — рабо́тнік, які́ ня ма́е ста́лае пра́цы

4) про́сты, выго́дны

casual clothing — выго́дная во́пратка

2.

n.

часо́вы рабо́тнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)