ві́ндзейль

(ад гал. wind = вецер + zeil = парус)

пераносны нагнятальны вентылятар у выглядзе доўгага парусінавага рукава з устаўленымі абручамі, які служыць для вентыляцыі ўнутраных памяшканняў судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

порт​2

(англ. port, port-hole)

адтуліна ў борце судна для гарматных ствалоў у даўніх ваенных суднах або для пагрузачна-разгрузачных работ у транспартных суднах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэхало́т

(ад рэха + лот)

1) гідраакустычны навігацыйны прыбор для вызначэння глыбіні марскога дна пад кілем судна;

2) прыбор для замервання ўзроўню вадкасці ў нафтавых свідравінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перакіда́цца

1. (распаўсюджвацца) sich verbréiten; übergreifen* vi (пра пажар і г. д. auf A);

2. (перакульвацца) úmfallen* vi (s); úmstürzen vi (s); kéntern vi (s) (пра судна); úmkippen vi (s) (пра экіпаж)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schiff

n -(e)s, -e карабе́ль, су́дна

~ für Übersee — акіцнскае су́дна

das ~ liegt im Háfen — карабе́ль [су́дна] стаі́ць у га́вані

an Bord des ~es — на бо́рце карабля́

2) тэх. чаўно́к

3) архіт. неф

◊ álle ~e hínter sich verbrénnen* — спалі́ць свае́ караблі́

gróße ~e máchen gróße Fahrt — вялі́каму карабэ́р (і) вялі́кае пла́ванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абандо́н

(фр. abandon)

адмова судна- або грузаўладальніка ад сваіх правоў на застрахаваную маёмасць на карысць страхавой арганізацыі пры ўмове, калі апошняя выплаціць яму поўную страхавую суму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Паро́м ’плыт або пласкадоннае судна для перавозкі людзей або грузаў цераз рэчку, возера, праліў’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк.; Маш., 130; Інстр. I), поро́м ’тс’ (ТС), паромшчык. Агульнаслав.: рус. поро́м, паро́м, укр. поро́м, ст.-рус. поромъ, польск. prom, чэш., славац. prám, серб.-харв. пра̏м, балг. прам. Прасл. pormъ. Роднасныя ў і.-е. мовах: ст.-ісл. farmr ’цяжар, ноша, груз’, ст.-в.-ням. farm, сяр.-в.-ням. varm ’човен, паром’, ст.-в.-ням. faran ’ехаць’, грэч. περάω ’пранікаю, праходжу’ (гл. Траўтман, 216; Фасмер, 3, 331 з літ-рай). Слав. слова не запазычана з ням. Prahm ’паром’, таму што апошняе ўзыходзіць да чэш. prám (гл. Фасмер, там жа; Махэк₂, 479).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

versácken

vi (s)

1) тапі́цца, ісці́ на дно (пра судна)

2) перан. загра́знуць (у заганах), зайсці́ ў тупі́к

der Vórstoß versáckte — вайск. наступле́нне захлыну́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stápel

m -s, -

1) марск. ста́пель

ein Schiff vom [von] ~ láufen [géhen] lássen* — спусці́ць су́дна на ваду́

2) склад

3) ку́ча, шта́бель (дроў)

4) валакно́ (бавоўны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыз ​1, ‑а; мн. прызы, ‑оў; м.

Узнагарода пераможцу ў якім‑н. спаборніцтве. Тут жа праводзяцца спартыўныя спаборніцтвы, конкурс мастацкай самадзейнасці, уручаюцца прызы. Жычка. Здавалася, перад Сяргеем быў адзін з тых атлетаў, якія прывыклі браць прызы па падыманню цяжараў на спартыўных спаборніцтвах. Сіўцоў. [Гунава:] — Дог, якога вы бачылі, мае два міжнародныя прызы. Самуйлёнак.

[Фр. prix.]

прыз ​2, ‑а, м.

Захопленае ў марской вайне варожае судна або іншая маёмасць, якая па міжнароднаму праву пераходзіць таму, хто іх захапіў.

[Фр. prise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)