ко́ка

(ісп. соса, з індз.)

кустовая расліна сямейства какаінавых, пашыраная ў тропіках Паўднёвай Амерыкі; дае какаін і іншыя алкалоіды.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

przedplon, ~u

м. с.-г. расліна-папярэднік (культура, якая расла на гэтым месцы ў гэтым самым годзе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сачавіца назоўнік | жаночы род

Расліна сямейства бабовых, а таксама круглае зерне гэтай расліны.

|| прыметнік: сачавічны.

  • С. суп (прыгатаваны з насення сачавіцы).
  • (Прадацца) за сачавічную поліўку (кніжнае пагардлівае:) — здрадзіць чаму-н. важнаму з-за дробязнай выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

каноплі назоўнік

Высокая травяністая расліна сямейства каноплевых, са сцёблаў якой вырабляюць пяньку, а з семя — алей, а таксама семя гэтай расліны.

  • Як Піліп з канапель (размоўнае) — знянацку выскачыць, з’явіцца адкуль-н,

|| прыметнік: канапляны.

  • К. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

каменяло́мнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства каменяломнікавых з белымі, жоўтымі або чырвонымі кветкамі і лісцем рознай формы ў прыкаранёвай разетцы. Каменяломнік балотны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́персы, ‑аў; адз. каперс, ‑а, м.

1. Паўднёвая куставая расліна з паўзучымі галінамі.

2. Пупышкі гэтай расліны, якія ў марынаваным выглядзе скарыстоўваюцца як прыправа.

[Грэч. kapparis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бата́т, ‑у, М ‑аце, м.

Расліна сямейства павоевых, клубні якой багатыя на крухмал і цукар і выкарыстоўваюцца ў кулінарыі і кансервавай прамысловасці; салодкая бульба.

[Ісп. batata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубні́к 1, ‑а, м.

Разм. Зубны ўрач.

зубні́к 2, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́ня, ‑і, ж.

1. Аднагадовая травяністая расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом.

2. Круглы або авальны плод гэтай расліны з сакавітай, салодкай, пахучай мякаццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глог, ‑у, м.

Кустовая або невялікая дрэўная расліна сямейства ружакветных з ядомымі ярка-чырвонымі, аранжавымі і жоўтымі пладамі (скарыстоўваецца для стварэння жывой калючай агароджы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)