сяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Прасцірацца, даходзіць да якой‑н. мяжы, узроўню і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Прасцірацца, даходзіць да якой‑н. мяжы, узроўню і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанта́н, ‑а,
1. Струмень вады або якой‑н. вадкасці, які з сілай выкідваецца ўгору пад высокім ціскам.
2.
3. Збудаванне для падачы вады пад напорам.
[Ад лац. fons, fontis — крыніца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хва́тка, ‑і,
Спосаб, прыём, якім хапаюць, схопліваюць што‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шуга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Гарэць яркім полымем з успышкамі агню.
2. Выпраменьваць яркае святло, свяціцца яркім няроўным святлом; палымнець.
3. Хутка, з вялікай сілай узлятаць угору (пра полымя, дым, іскры і пад.).
4. Прыліваць да твару (пра кроў).
5. Моцна, парывіста дзьмуць; урывацца куды‑н. (пра вецер, туман, пару і пад.).
6. Калыхацца, хвалявацца, біць, шумець і пад. (пра мора, хвалі).
7.
8. Хутка, рэзка падымацца ўгору; узлятаць.
9.
10. Узмахваць (звычайна крыламі).
11. Развявацца, лунаць, рэяць, трапятаць.
12. Добра расці, хутка развівацца; буяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зацягну́ць
1. (таща, переместить) затащи́ть, втащи́ть;
2. (заставить зайти) затащи́ть, затяну́ть;
3. (туго стянуть) затяну́ть;
4.
5. (втянуть) затяну́ть;
6. (запеть) затяну́ть, завести́;
7. (просунуть) вдеть, проде́ть;
8.
◊ і на вяро́ўцы (ланцугу́) не заця́гнеш — и на верёвке не зата́щишь; и во́локом не зата́щишь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Рэ́шата 1 ’прылада для прасейвання мукі ў выглядзе шырокага абруча з сеткай’ (
Рэ́шата 2 рэшота, рэшото, рэшэто ’стаўная рыбалоўная пастка’ (
Рэ́шата 3 (рэшэто) ’рашэтнік, падрашэтнік (грыб)’ (
Рэ́шата 4 (рэшэто) ’гульня, падобная да гульні ў класы’ (
Рэ́шата 5
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цёмны
1.
2.
○ ~ная вада́ — тёмная вода́;
◊ ц. лес — (для каго) тёмный лес (для кого);
~ная спра́ва — тёмное де́ло;
ад ~нага да ~нага (ад цямна́ да цямна́) — от темна́ до темна́;
чужа́я душа́ — ц. лес —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
сы́пацца, ‑плецца;
1. Падаць (пра што‑н. сыпкае, дробнае або пра многія прадметы).
2. Ляцець, разлятацца ва ўсе бакі (пра што‑н. сыпкае, дробнае або многія прадметы).
3. Ісці, выпадаць (пра часты, дробны дождж, снег і пад.).
4.
5.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць;
1. Абкласці каго‑, што‑н. з усіх бакоў; акружыць чым‑н.
2. Аздабляючы, упрыгожваючы, пакрыць паверхню чаго‑н., чым‑н.; абліцаваць.
3. Пакрыць, ахінуць суцэльнай заслонай; абвалачы.
4. Акружыць войскам; асадзіць.
5. Абавязаць да выплаты чаго‑н.
6. Адвярнуць, апусціць, расправіць.
7.
8.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каці́ць, качу, коціш, коціць;
1.
2.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)