многокра́тность

1. многаразо́васць, -ці ж., шматразо́васць, -ці ж., мнагакра́тнасць, -ці ж.;

2. мат., грам. мнагакра́тнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропорциона́льность в разн. знач. прапарцыяна́льнасць, -ці ж.;

пропорциона́льность телосложе́ния прапарцыяна́льнасць скла́ду це́ла;

пряма́я пропорциона́льность мат. прама́я прапарцыяна́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

показа́тель пака́зчык, -ка м.;

показа́тель сте́пени мат. пака́зчык ступе́ні;

ка́чественные и коли́чественные показа́тели я́касныя і ко́лькасныя пака́зчыкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недели́мый непадзе́льны;

недели́мое иму́щество непадзе́льная маёмасць;

недели́мые части́цы мате́рии непадзе́льныя часці́нкі матэ́рыі;

недели́мые чи́сла мат. непадзе́льныя лі́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

составля́ющая сущ.

1. мат., мех. склада́льная, -най ж.;

2. перен. склада́льнік, -ка м.;

составля́ющие успе́хов склада́льнікі по́спехаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́дзены

1. прич., в разн. знач. за́данный; см. зада́ць;

2. прил. (предпосланный) за́данный;

~ная велічыня́ — мат. за́данная величина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працэ́нтны в разн. знач. проце́нтный;

~ная пазы́ка — проце́нтный заём;

~ная надба́ўка — проце́нтная надба́вка;

~ныя адно́сіны — мат. проце́нтные отноше́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сярпо́к, -пка́ м.

1. в разн. знач., уменьш.-ласк. се́рпик;

2. мат. лу́ночка ж.;

○ ~пкі́ Гіпакра́та — Гиппокра́товы лу́ночки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апліка́та

(лац. applicata = прылеглая, сумежная)

мат. назва аднаго з трох лікаў, якія вызначаюць становішча пункта ў прасторы адносна прамавугольнай сістэмы каардынат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экспане́нт

(лац. exponens, -ntis = які выстаўляе напаказ)

1) асоба або арганізацыя, якая выстаўляе на выстаўцы свае экспанаты;

2) мат. паказчык ступені.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)