скава́цца

1. (злучыцца пры каванні) (zusámmen)geschmíedet wérden; (aneinánder) gekéttet wérden (ланцугамі);

2. перан (пакрыцца льдом) sich mit Eis bedécken, zúfrieren* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ску́бці

1. zúpfen vt (сена, шчацінне і г. д.); rúpfen vt (траву, шэрсць); zérren vt (бараду);

2. перан (турбаваць) nécken vt, stören vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суб’е́кт м

1. філас, грам Subjékt n -(e)s, -e;

2. разм перан (чалавек) Subjékt n -(e)s, -e; Kreatúr f -, -en (стаўленік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сувязны́​II у знач наз м вайск, тс перан Mélder m -s, -, Ver-bíndungsmann m -s, -männer i -leute; Verbíndungsoffizier m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

схі́біць разм

1. перан (памыліцца) éinen Féhler máchen, éinen Féhlgriff tun*; éinen Bock schíeßen*;

2. (прамахнуцца) danében schíeßen*, das Ziel verféhlen, nicht tréffen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сюжэ́т м літ, маст, тс перан Ínhalt m -(e)s -e, Fábel f -, -n, Gégenstand m -(e)s, -stände, Sujet [sy´ʒe:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бальза́м

(лац. balsamum, ад гр. balsamon = пахучая жывіца)

1) густы пахучы сок некаторых раслін, які мае ў сваім складзе смолы, эфірны алей; выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі;

2) пахучая настойка на лекавых травах;

3) перан. тое, што прыносіць заспакаенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бро́нза

(фр. bronze)

1) сплаў на аснове медзі, у якім дабаўкамі з’яўляюцца волава, алюміній, берылій, крэмній, свінец, хром і іншыя элементы, за выключэннем цынку і нікелю;

2) мастацкія вырабы з такога сплаву;

3) перан. колер, падобны да колеру бронзы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дра́ма

(гр. drama = дзеянне)

1) адзін з трох асноўных родаў літаратуры (побач з эпасам і лірыкай); 2) літаратурны твор сур’ёзнага зместу ў форме дыялога, прызначаны для пастаноўкі на сцэне;

3) перан. падзея, якая прыносіць душэўныя пакуты (напр. сямейная д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жанглёр

(фр. jongleur)

1) вандроўны спявак, музыкант, акцёр, акрабат у сярэдневяковай Францыі (параўн. гістрыён 2, шпільман); 2) цыркавы артыст, які спрытна падкідвае і ловіць адначасова некалькі прадметаў;

3) перан. той, хто спрытна, адвольна абыходзіцца з фактамі, словамі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)