Verbum

усле́д.

1. прысл. і прыназ. з Д. Па слядах каго-н., чаго-н., непасрэдна за кім-, чым-н.

Ісці ў.

Глядзець у. цягніку.

2. прысл. Наўздагон за кім-н.

Крыкнуць у.

устарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ране́ны; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць.

У. перашкоды.

2. каго (што). Звольніць, вызваліць (афіц.).

У. ад выканання абавязкаў.

|| незак. устараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устаране́нне, -я, н.

ціка́віцца, -ка́ўлюся, -ка́вішся, -ка́віцца; незак., кім-чым.

1. Імкнуцца атрымаць звесткі аб кім-, чым-н.

Ц. планамі на будучае.

2. Захапляцца кім-, чым-н., імкнуцца да каго-, чаго-н.

Ц. музыкай.

цэ́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

1. Накіроўваць зброю на каго-, штон.

Ц. ў мішэнь.

2. перан. Мець намер завалодаць чым-н., заняць якое-н. становішча.

Ц. на выгаднае месца па службе.

пасвяці́ць³, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -вячо́ны; зак., каго (што) у што.

Надаць які-н. сан, званне з дапамогай пэўных абрадаў.

П. у епіскапы.

|| незак. пасвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пасвячэ́нне, -я, н.

паскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла і -рабла́; -рабі́; -рэ́бены; зак.

1. што. Аскрэбці ўсё, многае.

П. ўсю моркву.

2. каго-што і без дап. Скрэбці некаторы час.

пастраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Правесці некаторы час, займаючыся стральбой.

П. у цэль.

2. каго. Расстраляць, забіць усіх, многіх.

Карнікі пастралялі людзей.

3. што. Расходаваць пры стральбе.

П. усе патроны.

пасяро́д, прыназ. і прысл.

1. прыназ. з Р. У сярэдзіне.

Паставіць стол п. кухні.

2. прысл. У сярэдзіне, у цэнтры акружэння каго-, чаго-н.

Мы селі па краях, а ён п.

перагры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -ы́з, -зла; -зі; -зены; зак., каго-што.

1. Грызучы, раздзяліць на дзве часткі.

П. вяроўку.

2. Пагрызці ўсё, многае.

|| незак. перагрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

перастрахава́ць, -раху́ю, -раху́еш, -раху́е; -раху́й; -рахава́ны; зак., каго-што.

Застрахаваць зноў.

П. сваю маёмасць.

|| незак. перастрахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перастрахо́ўванне, -я, н. і перастрахо́ўка, -і, ж.

|| прым. перастрахо́вачны, -ая, -ае.