мязга́, ‑і,
1. Мяккая частка
2. Маса, якая ўтвараецца пасля таўчэння, расцірання чаго‑н.; жамерыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мязга́, ‑і,
1. Мяккая частка
2. Маса, якая ўтвараецца пасля таўчэння, расцірання чаго‑н.; жамерыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паво́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кары́чны, ‑ая, ‑ае.
1. У складзе назваў некаторых трапічных дрэў сямейства лаўровых.
2. Які здабываецца, атрымліваецца з карыцы 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каўчу́кавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да каўчуку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кізі́л, ‑у,
1. Паўднёвае
2.
[Ад цюрк. кізіл — чырвоны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чына́ра, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
snaggy
1) сукава́ты
2) з патарча́камі, перашко́дамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yew
1) ціс -а
2) ціс -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hervórbringen
1) нараджа́ць, спараджа́ць
2) вымаўля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абрыко́с
(
пладовае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)