herúmliegen
* vi
1) (um A) ато́чваць, абкружа́ць, быць разме́шчаным наво́кал
2) валя́цца, быць раскі́даным
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дэта́ль
(фр. détail)
1) частка машыны, механізма, якая не можа быць разабрана на іншыя, больш дробныя часткі;
2) прыватны факт, драбніца (напр. удакладніць дэталі маршрута).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бест
(перс. best)
заснаванае на даўнім звычаі права недатыкальнасці некаторых месцаў у Іране (мячэцей, дамоў вышэйшага духавенства, іншаземных пасольстваў), адкуль чалавек, якога праследуе ўлада, не можа быць узяты сілай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кама́ндаваць
(рус. командовать, ад фр. commander)
1) аддаваць каманду 1, вымаўляць словы каманды;
2) быць камандзірам якой-н. воінскай часці (напр. к. батальёнам, к. парадам);
3) перан. аддаваць распараджэнні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
drowse
[draʊz]
1.
v.i.
1) драма́ць; быць со́нным
2) быць вя́лым, ляні́вым
2.
v.t.
усыпля́ць, прысыпля́ць
3.
n.
дрымо́та, санлі́васьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
have on
быць апра́нутым у што, быць у чым
She had a new dress on — Яна́ была́ ў но́вай суке́нцы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нале́жны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які павінен быць; патрэбны, неабходны. Рабіць на належным узроўні. Прыняць належныя меры. Зрабіць належныя вывады. □ Мабыць, выгляд падарожнага не зрабіў на шафёра належнага ўражання. Шамякін. Можна верыць, што з цягам часу.. [Розаў] навядзе ў сваёй МТС належны парадак. Даніленка. // у знач. наз. нале́жнае, ‑ага, н. Тое, што павінна быць; патрэбнае, неабходнае. Успрыняць як належнае.
•••
Аддаць належнае гл. аддаць.
Узняць на належную вышыню гл. узняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбярэ́жжа, ‑а, н.
Паласа зямлі ўздоўж берага (ракі, возера, мора). Пажухлыя, аслабелыя травы па ўзбярэжжы заліваліся вадою папаўнелых рэк. Шахавец. // Разм. Край, абочына. Усю зіму праплакала Ганка,.. а на вясну, як зацвілі на ажыўшай зямлі краскі і зашумеў на ўзбярэжжы балотаў буйны чарот, знікла і Ганка. Машара. — Як жа быць? — узнікла тады ў дзяўчыны трывожнае пытанне. Пайсці ўзбярэжжам лугу, што сутыкаўся з полем, азначала быць заўважанай. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знахо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.
Незак. да знайсці.
•••
Знаходзіць збыт — тое, што і мець збыт (гл. мець).
Не знаходзіць (сабе) месца — быць у стане крайняга непакою, хвалявання, трывогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарачы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.
Быць ва ўзбуджаным стане, праяўляць нецярплівасць, паспешлівасць. Сяргей часта гарачыўся, любіў спрачацца, і тады на дапамогу яму заўсёды прыходзіў разважлівы Ігар. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)