абнадзе́іцца, ‑дзеюся, ‑дзеішся, ‑дзеіцца; зак.
Разм. Атрымаць надзею на што‑н. [Ксавэр:] — Мы спачатку пачнём жыць. Гэта павінна быць скора... — І Гальвас павесялеў і абнадзеіўся. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)