ко́нтурны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да контуру. Контурны рысунак.

•••

Контурная карта гл. карта.

Контурная лінія гл. лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да краба. Крабавыя сеткі. Крабавы промысел. // Прыгатаваны з мяса крабаў. Крабавыя кансервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крато́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крата, належыць яму. Кратовая шкурка. // Зроблены са шкурак крата. Кратовае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыда́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыдатку. // Які з’яўляецца прыдаткам (у 2 знач.). Прыдаткавыя органы. Прыдаткавае ўтварэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўда...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае значэнне: «несапраўдны», «надуманы», «ілжывы», напрыклад: псеўдакласіцызм, псеўдамарфоза, псеўдакіслата, псеўдамастацтва, псеўданавука.

[Ад грэч. pseudos — вымысел, хлусня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пупо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пупа (у 1 знач.), пупка ​1 (у 1 знач.). Пупочная грыжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярна́ч, пернача, м.

Гіст. Старажытная зброя або знак улады: булава, галоўка якой мае выгляд пёраў стралы. Атаманскі пярнач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́дыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыю. Радыевае выпраменьванне. // Які змяшчае ў сабе радый. Радыевая ру да.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разметкі (у 1 знач.), прызначаны для яе. Разметачныя работы. Разметачны цыркуль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разцо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разца. Разцовае лязо.

2. Выкананы пры дапамозе разца. Разцовая гравюра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)