х,
1. Дваццаць чацвёртая літара беларускага алфавіта, якая
2. Глухі, заднеязычны, шчылінны зычны гук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
х,
1. Дваццаць чацвёртая літара беларускага алфавіта, якая
2. Глухі, заднеязычны, шчылінны зычны гук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
херуві́мскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрэстаматы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хуліга́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыгарэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́нзавы, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́гавы, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чамада́нны, ‑ая, ‑ае.
Які
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохкла́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які
2. У аб’ёме чатырох класаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чытані́на, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)