я́дзерны, -ая, -ае.

1. гл. ядро.

2. Які мае адносіны да працэсаў, што адбываюцца ў атамным ядры, да іх вывучэння і выкарыстання.

Я. рэактар.

Ядзернае выпрамяненне.

Ядзерная зброя.

Ядзерная фізіка.

Ядзерная рэакцыя (рэакцыя пераўтварэння ядзер атамаў пры іх узаемадзеянні адзін з другім).

3. Які мае адносіны да ядзернай зброі, да валодання такой зброяй.

Ядзерныя запасы.

Ядзерныя краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

my

[maɪ]

adj.

мой, мая́, маё; мае́ pl.; свой, свая́, сваё; свае́ pl.

my house — мой дом

my book — мая́ кні́га

my pen — маё пяро́

my children — мае́ дзе́ці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дбаць несов. забо́титься; стара́ться; усе́рдствовать;

хто дба́е, той і ма́епосл. дохо́д не живёт без хлопо́т; без труда́ не вы́нешь ры́бку из пруда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разе́ц, -зца́ м., в разн. знач. резе́ц;

така́рны р. — тока́рный резе́ц;

р. ску́льптара — резе́ц ску́льптора;

скі́віца ма́е чаты́ры разцы́ — че́люсть име́ет четы́ре резца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недасве́дчаны, -ая, -ае.

1. Які не мае належных ведаў аб чым-н.

Н. юнак.

2. Нявопытны ў чым-н., непракгыкаваны.

|| наз. недасве́дчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпі́счык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая мае падпіску на якое-н. друкаванае выданне.

П. на газеты.

|| ж. падпі́счыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́дны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці.

Бязводная пустыня.

2. Які не мае ў сваім складзе вады (спец.).

Б. раствор.

|| наз. бязво́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязме́жны, -ая, -ае.

1. Які не мае бачных межаў, бяскрайні.

Бязмежныя прасторы.

2. перан. Надзвычайны, глыбокі (пра пачуцці).

Бязмежная радасць.

|| наз. бязме́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́хмістр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай арміі: званне фельдфебеля ў кавалерыі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. ва́хмістрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузлава́ты, -ая, -ае.

1. Які мае вузлы, няроўны.

Вузлаватая пража.

2. З патаўшчэннямі, ушчыльненнямі мышачнай тканкі.

Вузлаватыя вены.

Вузлаватыя пальцы.

|| наз. вузлава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)