The warm rain spoiled the sleighing — Цёплы дождж папсава́ў са́нную даро́гу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
warm
[wɔrm]1.
adj.
1) цёплы
a warm coat — цёплае паліто́
to be warm from running — разагрэ́цца ад бе́гу
2) сардэ́чны, цёплы, гара́чы
a warm welcome — цёплае, сардэ́чнае прывіта́ньне
3) Figur. жывы́, жва́вы
a warm dispute — жыва́я дыску́сія
4) Figur. сьве́жы
a warm scent — сьве́жы сьлед
5) цёплы(пра ко́леры)
2.
v.
грэць (-ца); награва́ць (-ца)
to warm a room — награва́ць пако́й
•
- grow warm
- make things warm for a person
- warm up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сіро́цкі, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і сірочы. Гулка сіроцкая песня Па свеце нясецца з трывогай.Купала.На наша сіроцкае шчасце, раніца ле вельмі халодная.С. Александровіч.
•••
Сіроцкая зіма — пра цёплы, маласнежны зімовы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Паце́пліць ’вытапіць (грубку)’ (Нас.; мядз., паст., Сл. ПЗБ). Рус.потеплить (свечку перад іконай) ’запаліць, каб свечка пагарэла, а потым пагасіць яе’. Да цяпло, цёплы (гл.). Магчыма, гэта калька-балтызм, параўн. літ.šildyti, apšildyti ’апальваць, тапіць’ — šiltis, šiluma ’цяпло’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ледаві́к, ‑а, м.
Разм. Тое, што і ляднік. Калісьці, да ледавіка, клімат тут [на Беларусі] быў вельмі цёплы.В. Вольскі.У адным месцы ледавік пакінуў велізарную строга сіметрычную гару, быццам насыпаў курган нейкаму казачнаму багатыру.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вурката́ць, ‑коча; незак.
Разм. Утвараць аднастайныя пералівістыя гукі; глуха грукатаць. Імжыў цёплы дожджык, шапацелі даспелыя аўсы, а недзе на захадзе вуркатаў гром.Грахоўскі.Вуркаталі машыны, гаманілі людзі, і снежны пыл пурыўся над дарогай.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клі́мат
(гр. klima, -atos)
шматгадовы рэжым надвор’я, уласцівы пэўнай мясцовасці ў залежнасці ад геаграфічных абставін (напр. вільготны к., цёплы к., умераны к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
апазнава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаны служыць для апазнавання. [Ірына Антонаўка:] — Не ведаю. Самалёт быў, казалі, без апазнавальных знакаў.Мележ.[Хлопец] ірвануў — расшпіліў два верхнія гузікі мундзіра, выняў з-пад кашулі і сарваў са шнурка цёплы апазнавальны жэтон.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́ня, ‑і, ж.
Вялікая халодная будыніна для захоўвання сена; адрына. За хатай — клець на каменным падмурку, цёплы хлеў, прасторная пуня, садок са старых і маладых дрэў.Хадкевіч.[Хлопцы] начавалі покатам на сене ў вялікай пуні.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасце́ць, ‑ціць; незак.
Абл. Шастаць (у 1 знач.). Шасцяць у калоссі сярпы, Сцяною дабро залягло.Купала.Ідзе падарожніца хутка, Сукенка ад ветру шасціць.Калачынскі.Вечар быў цёплы, вуліца пустая, таямнічая, загадкава шасцелі лісцем таполі.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)