геліяхі́мія

(ад гелія- + хімія)

навука, якая вывучае хімічныя працэсы на Сонцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калькахіміягра́фія

(ад калька + хімія + -графія)

спосаб прыгатавання без фотаапарата штрыхавых клішэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біяхі́мія

(ад бія- + хімія)

навука, якая вывучае хімічныя працэсы ў жывых арганізмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імунахі́мія

(ад імуна- + хімія)

раздзел імуналогіі, які вывучае хімічныя асновы імунітэту 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

коксахі́мія

(ад кокс + хімія)

вытворчасць, звязаная з перапрацоўкай каменнага вугалю шляхам каксавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хі́мік

(ад хімія)

спецыяліст у галіне хіміі, а таксама работнік хімічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аргані́чны 1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арганізма (у 1 знач.); які характарызуецца жыццёвымі працэсамі; жывы. Арганічнае жыццё. Арганічны свет. Арганічная прырода. // Які ўтварыўся ў выніку разлажэння жывёльных і раслінных арганізмаў; які нагадвае сабой прадукт такога разлажэння. Чым далей у глыбіню возера, тым больш арганічных часцінак прымешваецца ў азёрныя адкладанні. Прырода Беларусі.

•••

Арганічная хімія гл. хімія.

аргані́чны 2, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да органа (у 1 знач.); які датычыцца ўнутранай будовы органаў чалавека. Арганічны парок сэрца.

2. перан. Унутраны, які датычыцца самой сутнасці, асноў чаго‑н.; непарыўна звязаны з чым‑н. Арганічнае адзінства тэорыі з практыкай. □ Сувязь паміж часткамі і цэлым настолькі арганічная, што варта пісьменніку змяніць імя героя, як светацені ў творы перамяшчаюцца. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плазмахі́мія

(ад плазма + хімія)

раздзел хіміі, які вывучае нізкатэмпературную плазму і яе выкарыстанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

органи́ческий в разн. знач. аргані́чны;

органи́ческий мир аргані́чны свет;

органи́ческая хи́мия аргані́чная хі́мія;

органи́ческая связь с наро́дом аргані́чная су́вязь з наро́дам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гістахі́мія

(ад гіста- + хімія)

раздзел гісталогіі, які вывучае хімічныя ўласцівасці тканак жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)