хі́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хі́мія
Р. хі́міі
Д. хі́міі
В. хі́мію
Т. хі́міяй
хі́міяю
М. хі́міі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хі́мія, -і, ж.

1. Навука аб складзе, будове, уласцівасцях рэчываў і іх узаемных ператварэннях.

Неарганічная х.

Фізічная х.

2. Якасны склад чаго-н., атрыманы пры дапамозе спецыяльных метадаў і сродкаў.

Х. крыві.

Х. нафты.

|| прым. хімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́мія ж., в разн. знач. хи́мия;

фізі́чная х. — физи́ческая хи́мия;

неаргані́чная х. — неоргани́ческая хи́мия;

кало́ідная х. — колло́идная хи́мия;

аргані́чная х. — органи́ческая хи́мия;

аналіты́чная х. — аналити́ческая хи́мия;

ква́нтавая х. — ква́нтовая хи́мия;

я́дзерная х.я́дерная хи́мия;

х. крыві́ — хи́мия кро́ви;

х. на́фты — хи́мия не́фти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́мія, ‑і, ж.

1. Навука пра рэчывы, іх будову, састаў, уласцівасці і ўзаемныя ператварэнні. Тэарэтычная хімія. Падручнік па хіміі.

2. Практычнае прымяненне гэтай навукі, яе законаў у вытворчасці, у прамысловасці. Беларусь ператварылася ў край вялікай хіміі. «Звязда». // Разм. Аб прэпаратах, хімічных сродках, растворах і пад. — Можна было б і цыбулькай [ікону] нацерці ці гэтай самай хіміяй, па якую ты .. бегаў у аптэку. Брыль.

3. Якасны, хімічны састаў чаго‑н. Хімія нафты. Хімія крыві.

•••

Аналітычная хімія — навука аб метадах вызначэння хімічнага саставу рэчыва.

Арганічная хімія — навука пра злучэнні вугляроду з іншымі элементамі.

Бытавая хімія — галіна хімічнай прамысловасці, якая выпускае прадукцыю для задавальнення бытавых патрэб насельніцтва.

Калоідная хімія — раздзел фізічнай хіміі, які вывучае калоіды.

Квантавая хімія — раздзел тэарэтычнай хіміі, у якім хімічныя з’явы вывучаюцца на аснове ўяўленняў квантавай механікі.

Неарганічная хімія — навука пра хімічныя элементы, простыя і складаныя рэчывы, якія не маюць у сваім саставе бялку.

Фізічная хімія — навука, якая тлумачыць хімічныя з’явы і вызначае іх заканамернасці на аснове агульных прынцыпаў фізікі.

Ядзерная хімія — раздзел навукі, які вывучае ўзаемны ўплыў і ператварэнні атамных ядраў і ўласцівасцей рэчыва.

[Ад грэч. chēmeia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хімія...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. хімічны, напр.: хіміяпрэпараты, хіміясінтэз, хіміятэрапія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

...хімія,

Другая састаўная частка складаных назоўнікаў — назваў навук, што аб’ядноўваюць сумежныя галіны ведаў, адным з кампанентаў якіх з’яўляецца хімія, напрыклад: біяхімія, геахімія, мікрахімія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хи́мия в разн. знач. хі́мія, -міі ж.;

органи́ческая хи́мия аргані́чная хі́мія;

неоргани́ческая хи́мия неаргані́чная хі́мія;

физи́ческая хи́мия фізі́чная хі́мія;

бытова́я хи́мия бытава́я хі́мія;

хи́мия кро́ви хі́мія крыві́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арга́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (разм.).

1. Арганічная хімія.

2. Арганічныя ўгнаенні.

Вывезці арганіку на палі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кало́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калоіду, з уласцівасцямі калоіду. Калоідны раствор.

•••

Калоідная хімія гл. хімія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́ідны колло́идный;

~ная хі́мія — колло́идная хи́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)