anorexic​1 [ænəˈreksɪk] n. med. хво́ры на анарэ́ксію

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arthritic [ɑ:ˈθrɪtɪk] n., adj. med. хво́ры на артры́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

asthmatic​1 [æsˈmætɪk] n. астма́тык; хво́ры на а́стму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АГНО́ЗІЯ

(ад а... + грэч. gnōsis пазнанне, распазнаванне),

парушэнне працэсаў распазнавання навакольных прадметаў і з’яў пры захаванні свядомасці і адчувальнасці. Узнікае пры шырокім пашкоджанні пэўных аддзелаў кары вял. паўшар’яў галаўнога мозга. Адрозніваюць агнозію зрокавую («душэўная слепата»), калі хворы не пазнае знаёмыя прадметы, людзей (агнозія на людзей), але вастрыня зроку захавана, агнозію слыхавую — хворы не здольны распазнаваць гукі, агнозію адчувальную — немагчымасць распазнаваць знаёмыя прадметы на дотык (астэраагноз), агнозію нюхальную і смакавую — парушэнне распазнавання знаёмых прадметаў і рэчаў па іх паху і смаку. У некаторых выпадках хворы не арыентуецца ў частках свайго цела.

т. 1, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

какаіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Хворы на какаінізм; наркаман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралі́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на параліч, разбіты паралічам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какаіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Хворы на какаінізм; наркаман.

|| ж. какаіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. какаіні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыф, -у, м.

Вострае інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца ліхаманкавым станам, інтаксікацыяй, парушэннем свядомасці.

Брушны т.

Зваротны т.

Сыпны т.

|| прым. тыфо́зны, -ая, -ае.

Т. хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cierpiący

нездаровы; хворы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нездаро́вы, -ая, -ае.

1. Хворы; выкліканы хваробай.

Н. колер твару.

2. Шкодны для здароўя.

Н. клімат.

3. перан. Шкодны ў грамадскіх і маральных адносінах.

Нездаровыя абставіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)