шлёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Авечка танкашэрснай пароды, а таксама футра і воўна яе.

|| прым. шлёнскі, -ая, -ае.

Шлёнская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шу́ба, -ы, мн. -ы, шуб, ж.

1. Зімовае верхняе адзенне з футра.

Лісіная ш.

2. Поўсцевае покрыва некаторых жывёл.

Ш. вавёркі.

|| прым. шу́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́личий вавёркавы, вавёрчын;

бе́личья шу́ба вавёркавае фу́тра;

бе́личье гнездо́ вавёрчына гняздо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вавёркавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены са шкурак вавёркі. Вавёркавае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́жыкавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра пыжыка. Пыжыкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабалёвы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра собаля. Сабалёвая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́лчын бе́личий;

~на фу́тра — бе́личья шу́ба;

~на гняздо́ — бе́личье гнездо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́лька, -і, ДМ ільцы, мн. -і, ілек, ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, які водзіцца ў Паўночнай Амерыцы; футра гэтага звярка.

|| прым. і́лькавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшыва́льшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па сшыванню чаго‑н. Сшывальшчык футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футрае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук сямейства скураедаў, шкоднік футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)