фарбава́р, ‑а, м.

Спец. Рабочы тэкстыльнай вытворчасці, заняты прыгатаваннем фарбы для афарбоўкі тканін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязмы́ўны прям., перен. несмыва́емый;

~ныя фа́рбы — несмыва́емые кра́ски;

~ная га́ньба — несмыва́емый позо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акварэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акварэлі. Акварэльны жывапіс. Акварэльны партрэт. Акварэльныя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́мбравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэмбру. Тэмбравыя адрозненні інструментаў. Тэмбравыя фарбы голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dab​1 [dæb] n.

1. уда́р; лёгкі до́тык

2. мазо́к (фарбы, парфумы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алізары́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алізарыну. // Зроблены з алізарыну. Алізарынавыя фарбы. Алізарынавае чарніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анілі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аніліну. Анілінавы завод. // Які ўтрымлівае анілін. Анілінавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згусці́ць, згушчу́, згу́сціш, згу́сціць; згу́шчаны; зак., што.

Зрабіць густым або больш густым.

З. малако.

З. фарбы (перан.: у вусным апавяданні, адлюстраванні перабольшыць што-н. дрэннае, змрочнае і пад.).

|| незак. згушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хром, -у, м.

1. Хімічны элемент, цвёрды метал светла-шэрага колеру.

2. Род мінеральнай жоўтай фарбы.

3. Сорт мяккай тонкай скуры.

|| прым. хро́місты, -ая, -ае (да 1 знач.) і хро́мавы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Хромавы абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́ска ж.

1. фа́рба, -бы ж.;

акваре́льные кра́ски акварэ́льныя фа́рбы;

ма́сляные кра́ски ма́сленыя (але́йныя) фа́рбы;

2. прям., перен. (тон, цвет) фа́рба, -бы ж.; ко́лер, -ру м.;

я́ркие кра́ски зака́та я́ркія фа́рбы (ко́леры) за́хаду со́нца;

3. (румянец) чы́рвань, -ні ж.;

от стыда́ кра́ска бро́силась ему́ в лицо́ ад со́раму чы́рвань кі́нулася яму́ ў твар;

◊

не жале́ть кра́сок не шкадава́ць фа́рбаў;

сгуща́ть кра́ски згушча́ць фа́рбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)