фарбава́р, ‑а, м.
Спец. Рабочы тэкстыльнай вытворчасці, заняты прыгатаваннем фарбы для афарбоўкі тканін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)