Verbum

анлайнавы слоўнік

фа́рба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́сма, -ы, ж.

Род расліннай фарбы для валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазо́к, -зка́, мн. -зкі́, -зко́ў, м.

1. Адзін рух пэндзля пры накладанні фарбы, а таксама слой фарбы, накладзены такім спосабам.

2. Слой вадкага выдзялення, нанесены на шкло для мікраскапічнага даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабля́клы, -ая, -ае.

Які страціў свежасць, яркасць.

Пабляклыя фарбы.

Пабляклая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збля́клы, -ая, -ае.

Які страціў яркасць афарбоўкі або свежасць.

Збляклыя фарбы.

Збляклыя кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацёк, -у, мн. -і, -аў, м.

След ад вадкасці, фарбы.

Уся сцяна ў зацёках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эма́левый эма́левы;

эма́левые кра́ски эма́левыя фа́рбы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катыённы катио́нный;

~ныя фа́рбы — катио́нные краси́тели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эма́левы эма́левый;

~выя фа́рбы — эма́левые кра́ски

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жу́хлы, -ая, -ае.

Такі, што страціў свежасць; няяркі, пацямнелы (пра фарбы, траву, лісце і пад.).

|| наз. жу́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)