схі́ма, -ы, ж.

Вышэйшая манаская ступень у праваслаўнай царкве, якая патрабуе ад пасвячонага ў яе строгага аскетызму.

Прыняць схіму.

Вялікая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шале́нства, -а, н.

1. Інфекцыйная хвароба, якая паражае цэнтральную нервовую сістэму; вадабоязь.

2. перан. Крайняя ступень раздражнення, гневу.

Прыйсці ў ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стацця́, ‑і, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі — разрад, ступень у падзеле саслоўяў, званняў і пад. // Ступень звання старшыны або матроса на флоце. Матрос першай стацці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́ленасць, ‑і, ж.

Ступень напальвання. Напаленасць жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валаса́тасць, ‑і, ж.

Ступень пакрыцця скуры валасамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рабленасць, ‑і, ж.

Ступень распрацоўкі карысных выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраджа́льнасць, ‑і, ж.

Магчымасць або ступень выраджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́л, -у, м.

1. гл. напаліць.

2. Ступень свячэння напаленага цела.

Н. ніці лямпачкі.

3. перан. Стан узбуджанасці, хвалявання.

Спрэчкі дасягнулі напалу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфаэ́пія, -і, ж.

1. Сістэма правіл, якія вызначаюць правільнае літаратурнае вымаўленне.

2. Ступень засваення правіл вымаўлення.

|| прым. арфаэпі́чны, -ая, -ае.

Арфаэпічныя нормы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́сквіт, -у, М -віце, м.

1. гл. расквітнець, расцвісці.

2. Найвышэйшая ступень развіцця чаго-н., уздым.

Р. эканомікі краіны.

У росквіце сіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)