схі́ма, -ы, ж.

Вышэйшая манаская ступень у праваслаўнай царкве, якая патрабуе ад пасвячонага ў яе строгага аскетызму.

Прыняць схіму.

Вялікая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)