стано́чный
1. стано́чны, варшта́тны;
2. стано́чны; правары́нны, сто́йлавы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
стано́чный
1. стано́чны, варшта́тны;
2. стано́чны; правары́нны, сто́йлавы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
даво́дка, -і,
Наданне вырабу дакладных памераў шляхам механічнай падгонкі, шліфоўкі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рэвальве́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рэвальвера.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
szlifierka
1. шліфавальны
2. тачыльны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Така́рня ’такарная майстэрня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абто́чны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для абточкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даўбёжны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для даўбення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лушчы́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны да лушчэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыклява́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для цыклявання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запусти́тьI
запусти́ть
запусти́ть ко́гти запусці́ць кіпцюры́;
запусти́ть ка́мнем запусці́ць ка́менем.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)