кільбло́к

(англ. keelblock)

падпора ў выглядзе брусоў, накладзеных адзін на адзін, на якую ставіцца судна ў доку ў час будавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

łaskawie

ласкава;

traktować kogo łaskawie — ласкава ставіцца да каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыстаўля́цца ’прыкідвацца, строіць з сябе п’янага’ (Ян.). Укр. дыял. приставля́тися ’прыкідвацца кім-небудзь, выдаваць сябе за каго-небудзь’. Параўн. выстаўля́цца ’тс’, што да ста́віць, ста́віцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спо́дак ‘невялікая талерка з паднятымі берагамі, на якую ставіцца кубак або шклянка’ (ТСБМ, Касп., Ласт., Сл. ПЗБ, Байк. і Некр., ЛА, 5). З польск. spodek ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суро́ва прысл streng; hart;

ставіцца да каго-н суро́ва j-n stíefmütterlich behándeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

паста́віцца ​1, ‑ставіцца; зак.

Быць пастаўленым. — Прадаў [зруб]. Яшчэ і другі, як толькі паставіцца, сплавіць. Савіцкі.

паста́віцца ​2, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак.

Праявіць, выказаць якім‑н. чынам свае адносіны да каго‑, чаго‑н. [Нявідны] адразу паставіўся варожа да свайго допыту і ўзяў курс на тое, каб меней гаварыць і нічога не расказваць аб тым, што іх будзе найбольш цікавіць. Колас. Нарэшце і Марынка не так ужо непрыхільна паставілася да таго, што планы, пра якія.. [Паходня] гаварыў ёй пры сустрэчах і пісаў, разышліся з сапраўднасцю. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seriously [ˈsɪəriəsli] adv. сур’ёзна; пава́жна;

take smth. seriously успрыма́ць што-н., ста́віцца да чаго́-н. сур’ёзна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

snub [snʌb] v.

1. асаджа́ць, абрэ́зваць, ста́віць на ме́сца (каго-н.)

2. ста́віцца з пага́рдаю, прыніжа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disapprove

[,dɪsəˈpru:v]

v.

1) не ўхваля́ць, асуджа́ць

2) адкіда́ць

3) непрыхі́льна ста́віцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

антысемі́т

(ад анты- + гр. Sem, ад ст.-яўр. Śem = Сім, імя аднаго з сыноў біблейскага Ноя)

той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)