Ру́чы ’дарослы, працаздольны, які можа на сябе зарабіць’, ’моцны, спрытны чалавек’ (бялын., Янк. Мат.), укр. ру́чий ’спрытны, лоўкі’, польск. rączy ’хуткі, жвавы; пільны’, чэш. ručí ’хуткі’, славац. rúči ’здольны, спрытны’, славен. róčen ’хуткі, спрытны’. Прасл. *rǫčьjь, роднаснае ст.-інд. r̻jyati, r̻ñjati ’напружвацца, спяшацца’, грэч. αργός ’хуткі (пра сабаку)’. Адносяць да *rǫka (Праабражэнскі, 2, 228; Махэк₂, 522), або пастулюецца народнаэтымалагічная сувязь з назоўнікам (Бязлай, 3, 189). Параўн. рука́ты (гл.); Брукнер (455), Шустар-Шэўц (2, 1249) звязваюць з *ručьjь, гл. ручай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пахватны́, ‑ая, ‑ое.

Абл. Зручны для карыстання, лёгкі; спрытны. [Марылька] .. збегала ў домік і, захапіўшы кароткі, пахватны кажушок, пакінула яго на плечы Пятру. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́стры разм behänd(e), geschwínd, flink; fix, gewándt (спрытны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schnéidig

a

1) спры́тны

2) зухава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gewíegt

a (ве́льмі) во́пытны, спрактыкава́ны, спры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спры́тнасць ж.

1. ло́вкость;

2. ло́вкость, прово́рство ср., расторо́пность;

3. изворо́тливость;

1-3 см. спры́тны 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rzutki

прадпрымальны; энергічны, рухавы, жвавы, спрытны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сы́нку,

Разм. Ласкавы зварот да мужчыны, хлопчыка. — Сынку, — сказаў стары камандзіру, — спрытны ты хлопец. Брыль. [Бацька:] — Восенню, сынку, пойдзеш І ты ўжо вучыцца ў школу. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

artful [ˈɑ:tfl] adj.

1. хі́тры; спры́тны;

an artful person спрытню́га

2. до́бры, зру́чны ў карыста́нні (пра рэчы, прадметы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spry

[spraɪ]

adj.

жва́вы, руха́вы, шпа́ркі; увішны́, спры́тны, паваро́тлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)