шу́стры разм behänd(e), geschwínd, flink; fix, gewándt (спрытны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

schnéidig

a

1) спры́тны

2) зухава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gewíegt

a (ве́льмі) во́пытны, спрактыкава́ны, спры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

спры́тнасць ж.

1. ло́вкость;

2. ло́вкость, прово́рство ср., расторо́пность;

3. изворо́тливость;

1-3 см. спры́тны 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

rzutki

прадпрымальны; энергічны, рухавы, жвавы, спрытны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сы́нку,

Разм. Ласкавы зварот да мужчыны, хлопчыка. — Сынку, — сказаў стары камандзіру, — спрытны ты хлопец. Брыль. [Бацька:] — Восенню, сынку, пойдзеш І ты ўжо вучыцца ў школу. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

artful [ˈɑ:tfl] adj.

1. хі́тры; спры́тны;

an artful person спрытню́га

2. до́бры, зру́чны ў карыста́нні (пра рэчы, прадметы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spry

[spraɪ]

adj.

жва́вы, руха́вы, шпа́ркі; увішны́, спры́тны, паваро́тлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zręczny

спрытны;

zręczny ruch — спрытны;

zręczny do wszystkiego — на ўсе рукі майстар;

zręczny przekład — майстэрскі пераклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Няхэ́цкі ’неблагі, нядрэнны’ (смарг., Нар. словатв.). Гл. хвацкі ’спрытны, харошы'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)