wołacz

м. грам. клічны склон; клічная форма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Instrumentális

m -, -les лінгв. тво́рны склон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jmdn.

= jemanden – каго-небудзь (він. склон)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эргаты́ў

(ад гр. ergates = дзеючая асоба)

лінгв. склон дзеючай асобы ў мовах (тыпу грузінскай), якія адрозніваюць склон дзеяча (суб’екта пераходнага дзеяслова) і недзеяча (аб’екта пераходнага дзеяслова і суб’екта непераходнага).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

thee

[ði:]

pron., Archaic

цябе́ (вінава́льны склон ад thou, ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vocative

[ˈvɑ:kətɪv]

1.

adj., Gram.

клі́чны

2.

n.

клі́чны склон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Садам, са́дом (сесці) ’сесці на доўгі час, не ўстаючы’ (ТС). Творны склон ад назоўніка сад ’сядзенне’ < садзіць, сесці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

subjective [səbˈdʒektɪv] adj.

1. суб’екты́ўны;

a su bjective impression асабі́стае, суб’екты́ўнае ўра́жанне

2. ling. суб’е́ктны;

the subjective case назо́ўны склон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dátiv

m -s, -e грам. дава́льны склон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vokatív

[vo-]

m -s, -e грам. клі́чны склон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)