*Разбу́таны, розбу́таны ’растрапаны’ (ТС), параўн. балг. розбу́тан ’расхістаны’, славен. razbutati ’растаўчы, разбіць’, што да прасл. *butati ’піхаць, біць’ (ЭССЯ, 3, 102).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

изъе́здить сов.

1. (объездить) разг. аб’е́здзіць, вы́ездзіць;

2. (испортить ездой) з’е́здзіць; (дорогу) раз’е́здзіць; разбі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вдре́безги нареч. ушчэ́нт;

вдре́безги пья́ный разг. ушчэ́нт п’я́ны;

разби́ть вдре́безги разбі́ць на дру́зачкі (ушчэ́нт).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разда́ть​II сов. (расширить сапоги на колодке) разда́ць, разбі́ць, расцягну́ць; (расширить платье) расшы́рыць, пашы́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

расщёлкать сов.

1. (расколоть щелкая) разлуза́ць;

2. перен. (подвергнуть критике), прост. разне́сці, распатро́ніць, разбі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наразбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Разбіць, раскалоць (ударамі) вялікую колькасць чаго‑н. Наразбіваць талерак.

2. Растрэсці, раскінуць многа чаго‑н. Наразбіваць сена ў пракосах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., што.

Разм.

1. Сапсаваць хвастаннем, размачаліць. Расхвастаць пугу.

2. Разбіць, раскалаціць. Джвучка, апрануўшыся, ссоўваў у качарэжнік аскалёпкі: — Такую пасудзіну расхвастаў... Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entzwéibrechen

*

1.

vt разбі́ць, раскало́ць

2.

vi (s) разбі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ice​1 [aɪs] n. лёд

♦ break the ice разбі́ць лёд, растапі́ць лёд (паміж кім-н.);

skate on thin ice рызыкава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Разваява́ць (рузвуюва́ць) ’разбурыць, раскідаць, растрэсці, пабіць’ (Юрч.), развоева́ць ’разбіць, раскідаць, растрэсці’, разваява́ны ’сапсуты, парваны’ (Сцяшк.), развоёваный ’разбіты, раскіданы’ (Нас.). Ад раз- і ваява́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)