Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
КУТАТЭЛА́ДЗЕ Апалон Караманавіч
(6.1.1900, г. Цулукідзе, Грузія — 25.6.1972),
грузінскі жывапісец. Нар.маст.СССР (1970). Чл.-кар.АМСССР (1967). Скончыў Тбіліскую АМ (1926), з 1943 выкладаў у ёй (з 1946 праф., з 1959 дырэктар). Для твораў характэрна эмацыянальнасць, напружаныя колеравыя кантрасты, дынамічнасць мазка: «Сярго Арджанікідзе заклікае горцаў на абарону г. Грозны» (1938), «Радасны ўраджай» (1953), «На чайных плантацыях Грузіі» (1957), «Збор вінаграду» (1961), «Паляванне царыцы Тамары» (1970).
А.Кутатэладзе. Сярго Арджанікідзе заклікае горцаў на абарону г. Грозны. 1938.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прасве́тлены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад прасвятліць.
2.узнач.прым. Ясны, радасны, светлы. Твары першых людзей здаваліся мне такімі прасветленымі, незвычайна адухоўленымі, нібы чалавек ніколі не ведаў ні сумненняў, ні гора, ні тугі.М. Стральцоў.// Які выяўляе радасць, задавальненне; ззяючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ружо́вы, -ая, -ае.
1. Светла-чырвоны.
Р. колер.
Ружовыя шчокі (румяныя). Ружовая кофта.
2.перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы (разм.).
Ружовыя мары.
3. Ружовае дрэва — драўніна некаторых трапічных дрэў, афарбаваная ў ружовы колер.
◊
Праз ружовыя акуляры глядзецьна каго-што (неадабр.) — уяўляць усё ў прыемным выглядзе, глядзець на ўсё жыццярадасна, не заўважаючы дрэннага.
У ружовым святле бачыцькаго-што — тое, што і праз ружовыя акуляры глядзець.
|| наз.ружо́васць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
blissful
[ˈblɪsfəl]
adj.
ве́льмі шчасьлі́вы, шча́сны; ра́дасны
a blissful reunion — ра́дасная сустрэ́ча
blissful memories — ра́дасныя ўспамі́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sónnig
a
1) со́нечны
ein ~er Tag — со́нечны дзень
2) перан. со́нечны, ра́дасны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ры́на, ‑ы, ж.
Абл. Металічная труба для сцёку дажджавой ці снегавой вады з даху; вадасцёк. Толькі цяпер угледзеў, што рына на доме вісіць зусім крыва.Карпюк.Калі ж, нарэшце, раннім ранкам Гром грымне, дождж заплешча ў рынах, Ён [Я. Колас] выйдзе радасны на ганак З усмешкай мудрай селяніна!Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rósig
a
1) ружо́вы
2) румя́ны, све́жы
3) перан. ружо́вы, ра́дасны, све́тлы (пра надзею)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
froh
a вясёлы, ра́дасны; задаво́лены (über A – чым-н.)
~en Mútes — у до́брым [бадзёрым] настро́i
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Свіце́цца, свіці́цца ‘прасвечвацца’, ‘быць чуць бачным’ (Гарэц., Касп., Шат., Стан., Сл. ПЗБ, ТС): голэ це́ла сьвіці́цца (Сл. нар. фраз.). Магчыма, з свяці́цца ‘тс’ (гл. свяці́ць): страха свяці́лася (Сл. ПЗБ) у выніку прыпадабнення да наступнага складу, аднак не выключаны ўплыў літ.svitéti ‘ззяць, свяціць’, параўн. світы́й ‘шчаслівы, радасны’, якое выводзяць з літ.дыял.šviñtas ‘святы’ (Сл. ПЗБ, 4, 399).
