караткава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху карацейшы, чым трэба. Лістоўніца была тоўстая, і караткаватая піла не мела вялікага разгону. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахапі́ць сов., разг. прохвати́ть;

яго́ ~пі́ла ве́трам — безл. его́ прохвати́ло ве́тром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ды́скавы, ‑ая, ‑ае.

З рабочай часткай у выглядзе спецыяльнага дыска (пра машыны, механізмы). Дыскавая сеялка. Дыскавая барана. Дыскавая піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балга́рка ж.

1. Bulgárin f -, -nen;

2. тэх. (піла) Hándsäge f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засляпі́ць сов., разг. заслепи́ть, ослепи́ть;

◊ яму́ бы́ццам ~пі́ла — безл. он бу́дто осле́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павымярза́ць, ‑ае; зак.

Вымерзнуць — пра ўсё, многае. Сады павымярзалі. □ Калі ў саракавым годзе павымярзалі калодзежы, дык уся вёска піла з крыніцы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Маленькая ручная піла. Крыху далей шастала пілка і адлічваліся гулкія ўдары сякер. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́лле, ‑я, н.

Разм. Адсутнасць шчаслівай долі; нядоля. Плакала маладзіца над сваім бяздоллем, і квас, які піла, быў з горкімі слязамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схлу́піць сов., безл., обл. спере́ть, сдави́ть;

~піла ў грудзя́х — спёрло (сдави́ло) в груди́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

taśmówka

ж.

1. тэх. палосная піла;

2. разм. рулетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)