beseech
[bɪˈsi:tʃ]
v.t. -sought or -seeched, -seeching
го́рача прасі́ць; упро́шваць, малі́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кле́нчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.
1. Станавіцца на калені.
2. перан. Настойліва прасіць, выпрошваць што-н.
Настойліва ўгаворваць, к. застацца.
|| зак. укле́нчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 1 знач.) і вы́кленчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2 знач.).
Укленчыць перад абразамі.
Выкленчыць у маці грошай.
|| наз. кле́нчанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сту́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.
1. гл. стукнуцца.
2. Стукаючы (у дзверы, акно), прасіць дазволу ўвайсці куды-н.
С. ў пакой.
3. перан. Даваць знаць пра сябе.
У сэрца стукаецца каханне (прыходзіць).
◊
Стукацца ў дзверы кабінетаў — дабівацца чаго-н. просьбамі.
|| зак. пасту́кацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
sue
[su:]
v.t. sued, suing
1) падава́ць у суд на каго́, пачына́ць судо́вую спра́ву су́праць каго́
2) прасі́ць
Messengers came suing for peace — Пасланцы́ прыйшлі́ прасі́ць мі́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
seek [si:k] v. (sought) fml
1. (for/after) шука́ць, адшу́кваць
2. дасяга́ць, дамага́цца
3. прасі́ць; звярта́цца (з чым-н.);
seek help from smb. прасі́ць у каго́-н. дапамо́гі
♦
seek one’s fortune lit. шука́ць шча́сця
seek out [ˌsi:kˈaʊt] phr. v. адшу́кваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
beg
[beg]
begged, -gging
1.
v.t.
1) прасі́ць (дапамо́гі, мі́ласьціны)
2) упро́шваць, малі́ць
He begged his mother — Ён упро́шваў сваю́ ма́ці
3) ве́тліва прасі́ць
I beg your pardon — Выбача́йце; Прашу́ выбачэ́ньня
2.
v.i.
прасі́цца; падава́ць про́сьбу
to beg for mercy — прасі́ць лі́тасьці
•
- beg off
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
invoke
[ɪnˈvoʊk]
v.t.
1) клі́каць, прасі́ць (рату́нку)
2) умо́льваць, малі́ць
3) выкліка́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Канада́ ’жанчына, якая ўмее прасіць’, канадзіць ’выпрошваць’ (КЭС. лаг.), ігп. ’вельмі хацець’ (Сл. паўн.-зах.); смал. канайть ’прасіць’, арханг. ку́нда ’той, хто неадчэпна прыстае’. Няясна. Магчыма, звязапа з літ. gandas ’чуткі, гавэнда’. Параўн. семантычна блізкае ўкр. бойк. конападити ’канькаць’, ’назаляць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нугры́ці ’назойліва прасіць’ (івац., Нар. сл.). Няясна, магчыма, ад ну (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мі́ласціна ж Álmosen n -s, -;
прасі́ць мі́ласціну bétteln vi; um Álmosen bítten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)