Про́стацца ’слабець, станавіцца нягнуткім’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́стацца ’слабець, станавіцца нягнуткім’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
орт2
(
вектар, даўжыня якога роўная адзінцы; адзінкавы вектар.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Прамі́ца, пряміца ’прамая, не зламаная цэпам пры малацьбе салома’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Свяча́ ‘свечка; рытуальная святочная свечка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Праўко́м у выразе: (шыю, спіну) праўком паставіла ’стан, калі страчана ад захворвання рухомасць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прамасло́іна, прамаслойна (аб дрэве) (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прэ́міна ’частка ракі, якая зімой не замярзае’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уско́сны, -ая, -ае.
1. Не непасрэдны, пабочны; 
2. У граматыцы пра перадачу чужой мовы: які выражаецца даданым сказам.
Ускосны склон — у граматыцы: усякі склон, акрамя назоўнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
upright1 
1. вертыка́льны, 
an upright bearing прама́я, ро́ўная по́стаць
2. справядлі́вы; сумле́нны;
an upright judge справядлі́вы суддзя́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)