dutch treat

ко́жны пла́ціць сам за сябе́ (у рэстара́не)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

odwzajemniać się

незак. плаціць (адплочваць) узаемнасцю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tax-free [ˌtæksˈfri:] adj. во́льны ад пада́ткаў;

tax-free goods тава́ры, за які́я не трэ́ба плаці́ць пада́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БАНАЛІТЭ́Т

(франц. banalité),

у сярэдневяковай Зах. Еўропе манапольнае права сеньёра на маёмасць грамадскай значнасці (млын, печ, вінаградны прэс), за карыстанне якой сяляне павінны былі яму дадаткова плаціць. Баналітэты шырока ўжываліся феадаламі (у т. л. простымі рыцарамі) з канца 10—11 ст.

т. 2, с. 272

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

це́канне, ‑я, н.

Вымаўленне мяккага «ц» на месцы этымалагічна мяккага «т» (ціха, плаціць) і на месцы этымалагічна цвёрдага «т» у пазіцыі перад галоснымі пярэдняга рада (хата — у хаце, хаціна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дані́на ж., ист., перен. дань;

д. ча́су — дань вре́мени;

адда́ць ~ну — отда́ть дань;

плаці́ць ~ну — плати́ть дань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ліцца маленькімі струменьчыкамі з перапынкамі.

Чуваць, як у даёнку цыркае малако.

2. Пляваць праз зубы.

Ц. слінай.

3. Пра насякомых, птушак: стракатаць.

У траве цыркаюць конікі.

4. перан. Плаціць, даваць што-н. дробнымі порцыямі, патроху.

|| аднакр. цы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цы́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

beslden

vt плаці́ць (каму-н.) зарпла́ту [жа́лаванне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

znspflichtig

a які́ паві́нен плаці́ць пада́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tributary

[ˈtrɪbjəteri]

1.

n., pl. -taries

1) прыто́к -у m. (ракі́)

2) краі́на, яка́я пла́ціць дані́ну

2.

adj.

1) прыто́кавы

2) які́ пла́ціць дані́ну

3) які́ дапамага́е (напр. грашы́ма)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)