Verbum

пракі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак., што (разм.).

1. Кінуць паміж чым-н.

П. вяроўку паміж сукоў.

2. Злічыць на лічыльніках.

П. на лічыльніках.

3. Кідаючы, не трапіць у цэль.

П. шайбу.

|| незак. пракі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

паблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Пераплесціся паміж сабой, пераблытацца.

Ніткі паблыталіся.

пасрэ́дніцтва, -а, н.

Садзейнічанне пагадненню, здзелцы паміж бакамі.

П. пры куплі.

|| прым. пасрэ́дніцкі, -ая, -ае.

перала́яцца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; -а́йся; зак.

Палаяцца паміж сабой ці з усімі, многімі.

Суседзі пералаяліся.

марш³, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка лесвіцы паміж дзвюма пляцоўкамі.

Лесвіца ў тры маршы.

мі́тальшпіль, -ю, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Сярэдняя стадыя шахматнай партыі паміж дэбютам і эндшпілем.

праву́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м. (разм.).

Вузкая вуліца паміж дамамі.

|| прым. праву́лачны, -ая, -ае.

трумо́, нескл., н.

1. Высокае стаячае люстра.

2. Прасценак паміж вокнамі, звычайна ўпрыгожаны арнаментам (спец.).

ро́зніца¹, -ы, ж.

1. Непадабенства, адрозненне ў чым-н.

Р. ва ўзросце.

2. Велічыня, якая з’яўляецца рознасцю паміж дзвюма іншымі.

Р. паміж старым і новым акладамі.

◊

Якая розніца? (разм.) — ці не ўсё роўна?

Няма розніцы або без розніцы (разм.) — усё роўна.