Verbum

перазме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Прамежак часу паміж дзвюма зменамі (у 2 знач.).

перазнаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца; зак. (разм.).

Пазнаёміцца з усімі, многімі або паміж сабой.

У дарозе турысты перазнаёміліся.

прагалі́ць, -алю́, -о́ліш, -о́ліць; -о́лены; зак., што.

Выгаліць палоску паміж валасамі, прабрыць.

|| незак. праго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

прасце́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Частка сцяны паміж аконнымі ці дзвярнымі праёмамі.

|| прым. прасце́начны, -ая, -ае.

рапто́ўны, -ая, -ае.

Які надышоў, адбыўся раптам, нечакана.

Р. разрыў адносін паміж сябрамі.

|| наз. рапто́ўнасць, -і, ж.

цеплаперада́ча, -ы, ж. (спец.).

Цеплаабмен паміж двума цепланосьбітамі або іншымі асяроддзямі цераз цвёрдую сценку, якая іх размяжоўвае.

перамы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Злучальнае прыстасаванне паміж чым-н.

Каменная п.

2. Воданепранікальная загародка на земляных і будаўнічых работах, якая не дапускае прытоку вады куды-н.

Насыпная п.

3. Вузкая палоска, якая злучае што-н.

П. паміж канавамі.

ненападзе́нне, -я, н.

Адмаўленне дагаворных бакоў ад якіх-н. варожых дзеянняў у адносінах паміж сабой.

Дагавор аб ненападзенні.

між... прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.: які адбываецца паміж некалькімі аднароднымі прадметамі, аб’ектамі, напр.: міжгародні, міжкантынентальны, міжабласны, міжінстытуцкі.