перекромса́ть сов., разг.

1. парэ́заць;

перекромса́ть полотно́ парэ́заць палатно́;

2. перен. (произведение) пакрэ́мзаць, скрэ́мзаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ка́мбрык

(англ. cambric, ад Cambrai = назва горада ў Францыі)

тонкае празрыстае палатно, падобнае да батысту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бі́льцы, ‑аў; адз. няма.

Прылада ў выглядзе рамкі, на якую нацягваюць палатно пры вышыванні; пяльцы. Нацягнуўшы на більцы [палатно], Маргарыта вышывае дарожку. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбе́льваць

1. (палатно) bléichen vt;

2. (чыгун) vórfrischen vt, wéißen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ticking

[ˈtɪkɪŋ]

1) палатно́ на сеньнікі́, матра́цы, на́сыпкі

2) ці́каньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

убялі́цца сов.

1. (хорошо) вы́белиться;

палатно́ ўбялі́лася — холсты́ (хорошо́) вы́белились;

2. (запачкаться чем-л. белым) вы́белиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паспе́шлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паспешлівага; спешка. У хуткай нервовай хадзе адчувалася паспешлівасць. Пестрак. Кожны мазок, пакладзены на палатно, сведчыў аб паспешлівасці аўтара. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Серпано́к ‘тонкае палатно’ (Нар. Гом.), серпаначак (sierpanoczek) ‘рэдка вытканае палатно на наметкі’ (пін., Кольб.). Гл. сярпанка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які збялеў, стаў белым. Поле вымерла, стыў збялелы ад інею лазняк у абочынах. Пташнікаў. На пасцелі ляжаў збялелы, як палатно, чалавек. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кужэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кужалю (у 1 знач.). Кужэльнае палатно. Кужэльныя ніткі. // Пашыты з кужалю (у 2 знач.). Кужэльная кашуля. Кужэльнае адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)