амярцві́ць, 1 ас. адз. не ўжыв., -цві́ш, -цві́ць; зак., што.
1. Зрабіць неадчувальным, безжыццёвым.
А. тканку.
2. перан. Пакінуць без выкарыстання.
А. капітал.
3. перан. Пазбавіць цікавага, жывога зместу.
А. цікавую ідэю.
|| незак. амярцвля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. амярцве́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).
Захаваць (захоўваць) у рэзерве (у 1 знач.) што-н.
Р. запасы нафты.
Р. сваю думку (пакінуць за сабой права выказацца пазней).
|| зак. таксама зарэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
lurch1 [lɜ:tʃ] n. крэн; рапто́ўны мімаво́льны рух
♦
leave smb. in the lurch infml пакі́нуць каго́-н. у бядзе́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паадраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адрэзаць усё, многае. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі [баравікоў] і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.
Узараць менш, чым належыць; пакінуць частку зямлі неўзаранай. Недаараць аўсянішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пасажыць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць; зак., каго.
Разм. Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства, знаходжання; выжыць; выправадзіць. Выпасажыць кватарантаў. Выпасажыць няпрошаных гасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабе́л, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Незапоўненае месца ў тэксце, прагал (паміж літарамі, словамі, радкамі).
Пакінуць п.
2. перан. Недахоп, недагляд.
П. у ведах.
|| прым. прабе́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
П. матэрыял (у друкарскім наборы: брусочкі для ўтварэння прамежкаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трасі́раваць¹, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.
1. Абазначыць (абазначаць) трасу (у 1 знач.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакінуць (пакідаць) след пры палёце (пра кулю, снарад).
|| наз. трасі́раванне, -я, н. і трасіро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абітурые́нт
(ням. Abiturient, ад с.-лац. abituriens, -ntis = гатовы пайсці, пакінуць)
асоба, якая паступае ў вышэйшую або сярэднюю спецыяльную навучальную ўстанову.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ГЛЕБ РАГВАЛО́ДАВІЧ,
друцкі князь у канцы 12 ст., сын кн. Рагвалода Рагвалодавіча. Упамінаецца ў Іпацьеўскім летапісе пад 1180, калі ў саюзе са смаленскім кн. Давыдам Расціславічам аказаў супраціўленне аб’яднаным сілам палачан, чарнігаўцаў і наўгародцаў у іх паходзе на Друцк, але беспаспяхова, таму вымушаны быў пакінуць Друцк.
М.І.Ермаловіч.
т. 5, с. 288
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)